Suzan Çelik Şiirleri - Şair Suzan Çelik

Zabıta’nın başörtülü ilk üst düzey memuruydum
Müdür konumum gereği sürekli göz önündeydim
Zabıta’da tüketici bürosu kurduk halkın çıkarı için
Ve bir de görkemli açılış töreni, halk duysun diye
Törende basın mensupları da bulundu tabii olarak
Geniş katılımlı düzenlediğimiz törene ilgi büyüktü

Bir yüce davanın peşindeyim böyle yıllardır
Çırpınır dururum, kavga benim sevdamdır
Hakk için mücadelem bir garip muamma, sır
Hakk galip gelsin isterim, inşaallah yakındır

Adalet isterim yoksa eğer giderim başımı alır

Bir tufandır dünyada, almış başını gidiyor
Tek başına bir masum hayali cenk ediyor
Geceler soğuk, puslu sabaha sinsi eriyor
Şimdiki efendiler zulmün raksını seyreyliyor

Hakk adalet bu zamanda ateşten bir kor

Ah Canım.. Müslüman kardeşim! Neredesin! Ol “AH!” nerede!

Ah çeker ervah! Madem duyarsın; Durma söyle, SUSMA ÖYLE!

Dut yemiş sanki alem.. Horozlar bile.. Ötmüyor; REHAVETTE!

Böyledir canım ahir zamanlar
Nedenli nedensiz kalbini yaralar
Onulmaz derde düşürür yaralar
Ölüye dönmüştür bildiğin sağlar

Zalim güler de mazlumlar ağlar

Mücadele kaldırır ayağa beni
Mücadele ile bulurum yitikleri
Mücadele ile yaşarım yiğitlikleri
Alın yazımdır Mücadele

Mücadele ile yazılmış bahtım

Peygamber ocağı sönmezmiş arşta
Fatıma neslinden kısmetmiş Anne

Sadık sırrın vermiş bir Maşuk’a
Tövbemiz dilinden nasipmiş Anne

Bir meclise uğradım dün geceden
Sade sohbetti safi muhabbetten
Dünya değildi bir gece cennetten
Orada Allah için kardeşlikti mest eden

Ah o meclisti evet aldı beni benden

AŞK SIRRINI KUŞANDI YAR Çözüp çözüp eresim var

Sen benim sonbaharda bulduğum ilk Mücevherimsin Seninle yelken açmak istiyorum sonsuz kırlara

Sensiz bir ömrü istemem artık sade dünyaya değil ukbaya Açılan gözlerimsin
Al beni benden Götür hiç Bilmediğim sırlara

Dünya malum sona doğru döndürmekte evreni
Semirdi zulüm, yetimler aç; pas tuttu kalpleri
Her yanı kararmış toprak bile vefasız, sevmiyor bizi
Son bir umutla çektik bataklıktan çırpınan sinemizi
Yarimiz birtek Mevla, duysun diye sesimizi,
Yoluna girdik; Evladına verdik nasırlaşan kalp elimizi