Sürgündeki cennet Şiiri - Suphi Sekü

SÜRGÜNDEKİ CENNET

Bir ülke keşfettim
Gökyüzü masmavi, ve masmavi deniz
Işıl ışıl, dalga dalga
Güneş doğar, güneş batar, ama değişmez vakitler
Mehtap nur gibi berrak
Mevsimler yaşanır; baharla güz arasında.
Evveli yakmaz, ahir i dondurmaz.
Sıcacık bir kan akışı olur damarlarımda.

Bir ülke keşfettim
Dağlarında rüzgar senfonisi, çağlayanları oratoryo
İnsanüstü
Çiçekler fasıl geçer doyumsuz kokularıyla
Ve
Orkestrada özel formalarıyla dizilir çiçekler
Her rengin yüzlerce tonu
Her tonu ayrı bir mutluluktur, avuçlarım da

Bir ülke kesfettim
Sadece bana ait, hiç kimsenin olmadığı bir yer
Issız ve sessiz
O benim içimdedir, ama ben onun dışında
Olsun; ben böyle mutluyum
Bilmeden
Dostlarım, arkadaşlarım, kim varsa etrafımda
Düşmanlarım istisna
Bana kapısını araladılar elbirliğiyle hayatın akışında
Kendi cennetime sürdüler
İşte o cennetteyim şimdi; eyvallah
Ve ben elli yaşında
O ülke, kendi yalnızlığım
Sürgündeki cennetim
Bilinen, keşfedilmiş dünyaların dışında
..............06.03.2025...............

Not : insanlık tarihi acı ve gözyaşıyla doludur.
İşgaller, sürgünler, soykırımlar, topptan imhalar.
Ama böyle bir devir yaşandımı bilmiyorum
İstisnasız her birey yalnızken bile, yalnızlığı arıyor
Burdan anlaşılıyorki, insan yalnızken bile yalnız değil, içindeki kalabalıktan muzdariptir.