Suphi Sekü Şiirleri - Şair Suphi Sekü

Rehavet sardı beni, göz kapağım düşüyor
Rüyam arayıp dursun, mazide izlerini
Yıpranmış çerçevemde, eski resmin üşüyor
Donmuş dudakların mat, saklıyor gizlerini

Hangi tarafa dönsem yüzün hep bana dönük

ESMER KIZ

Ben köylüyüm esmer kız
Çocukken oyuncağımı çamurdan yapardım
Daha sonra evimi
Bağdaş kurarak yer sofrasında otururum

Bedenim çürüse de,hayat denen kafeste
Hala sevdam turfanda, her hatıram berceste
Gördüğüm her varlıkta, işittiğim her seste
Seni görür duyarım, kör sağır olsam bile

Duyularım kapalı, yok açacak çilingir

Yeni bir buhtunnasır gönder desem, yüzüm yok
Avuçlar sana dönük, ellerim kapkaradır
Ken'anın kuyusunda can veriyor kaç çocuk
Koparılan her çiçek, aksada bir yaradır

Benim RABBİM zalimi zalimlere vurdurur

Ken'an da atıldık biz kör kuyuya
Kovalar halatsız erişmez suya
Kardeşler gaflette dalmış uykuya
Sabır muhkem kalen dayan yusufum

Felaketki ruhlar ölüm bürüye

Filistin emanettir, filistin bir sevdadır
Filistin irmime su akıtan menbadır
Filistin, zindanımda is bağlamış lambadır
Filistin, en karamın merkezinde beydadır

Filistin, elhamrada koparılmış goncadır

GASSALIM BENMİŞİM

Kaç beden eskitip, kaç can yıprattım
yakası sökülen gömlekti sanki
Kaç eşik geçerek, kapı kapattım
Şaşarım kendime; bende, inanki

Hayatın gözlerine, sokmuşuz birer çomak
Bende yazı bolunmaz, sende ise okumak
Kadehin dolu şarap, benim kadehim sumak
Kutuplaşma örgüsü, ellerde yumak yumak
İpekten bir şal gibi maharetle dokumak
Hızla yol alır kervan, geçip gidiyor oymak

GİZLİ ÇIĞLIK (GAZZE YE)

Öyle çok haykırsam ki davudi çıksa sesim
Yıldız yıldız atlayıp aşsam gök alemini
Ama olmuyor işte, yol vermiyor nefesim
Çoktan kırıp geçmişim ihlasın kalemini

Soluk kadar yabancın gölgen kadar ıraktım
Gözüme sokulurdu senin yüzük parmağın
Yüzüme basa basa kapına gül bıraktım
Gururum paramparça benliğim darmadağın

Çağlayan duygularım yıktı akıl bendini