Suphi Sekü Şiirleri - Şair Suphi Sekü

Ne kıraat ne kahve, yermeyi demleyen çay
Gençliği vuran deprem, orta yaşı kıran fay
Bilmeyen çok bilmişler, ülkeyi kurtarmakta
Ellerinde uçurtma, ayaklarında kaykay

Kimi düzen devirir, hınç alır kana kana

Kalem hayat vermese, söz uçar mana kaçar
Cahil kalemle zengin. Kalemsiz bilge naçar
30.09.2023

Ben kendime ağlasam, senin gözün yaş olur
Zülfüyare, çağlasam, gözlerinde kaş olur
Öfkem kanar ucunda, kırılan bir baş olur
Duamı, bedduamı, tarihe yaz kalemim

Kimi zaman boş dosta, bazan yalan sevgiye

Tıbkı bir gölge gibi bendim peşinden gelen
Her tipinin içinde, benim sesi yükselen
Benim yalçın doruğa geçit vermeyen belen
Benim tutuşmuş meftun, bilirmisin KARDELEN

Ben sevginin yetimi, sen baharın öksüzü

İrfanın mektebinde kargaları okuttuk
Amelin mutfağında tuzumuzu kokuttuk
Kalp kilidi kırıldı, sadakat istilada
Gönül kilimlerine siyah desen dokuttuk

Yılışık gülüşlerin içinde yandı vefa

Nedirki bu telaş, bu panik neden
Varmıki, mideden öteye giden

Hırsının,kölesi, doyumsuz, bunak
Tok olmak, önünde varılmaz konak

KARŞILIKSIZ SEVGİLER

Kahrını haykırırken yaprakları solgun çiçeklerin
İsyanı yankılanır saksılarında
Ama nafile
Slüetleri sesleri nefesleri

Kamusu, lügatı, kaldırdık rafa
Manayı harcadık, saçtık etrafa
Derinlik bitleşti, sığlık zürafa
Sözlüğe nadanlar mana katıyor

Görki, manitaya döndü sevgili

Soluduğun havadan oluştur toprağını
Hayat denen saksıya lütuf çiçekleri ek
Menfaat dediğimiz ,saçta dökülen kepek
Ne kadar atarsan at, zarın, hep gelir hepyek
Kalbinin kapısında, inanki nefsin köpek
İmanın kandilinde, yak fanilik yağını

Sanmaki rahat konak, atlaslar ve kasırlar
Nerde şefkatli ağuş, merhamet kür ü hani
Han fani, yolcu fani, bir bir geçer asırlar
Han yolcuya gariptir, yolcu han a yabani
Bergama ile Petra bize yüzünü sırlar
Lisan'ı hali oku, bir mektupki RABBANİ