Suphi Sekü Şiirleri - Şair Suphi Sekü

HEYBE (46)

Azgın bir şelaledir, ne? Neden? Nasıl? Niiçin?
Duyumsuz merakkım ki, derin kuyusu hiçin
Bütün ömrümü attım, bir zerre yer tutmadı
Bilmedim k tüm çabam toprak bir çömlek için

HEYBE (47)

Hem firavnlar yaşıyor hem de yüzlerce Haman
Bu siyasi ağalar, onlardan daha yaman
vicdan yok merhamet yok, izanı yok, mizan yok
Onlar hep arpalıkta, bize yok biraz saman

HİCİVİ HİCVETTİM

Hiç kıskanma arkadaş, erime azar azar
Her gönül ayrı işler, her kalem farklı yazar
kalbin arşı kağıdın ,münbit topraklarında
Kimi gül bitirirken, kimi kökünü kazar

Nedirki sendeki giz, öyle kırılgan halin
Yakıyor yüreğimi, ızdıraplı melalin
Dilin lal kesilsede, yüzündedir celalin
Içimdeki dürtüler, sebebini sor diyor

Hayat çelmemi taktı, nedir ki onca elem

Bırak, içimdeki sen, rüyamı sana sorsun
Doldurdun her yerimi, bir yerde bana bırak
Bırak, bu kabusları azıcık hayra yorsun
Tozpembe hülyalarım, vuslatın kadar uzak

Sükuna demir attım, halini dingin saydım

Kanatlanıp uçamam, ne meleğim ne peri
Etten ve kemiktenim, benimde canım acır
Bazen beni dinlemez içimdeki serseri
Beynimde paslı çivi, yüregimde muhacır

Asi, mor duygularım sele dönüp azıyor

İPEKSİ YALAN

Nasılsın demek adettendir, hep dilin ucunda durur
Çengele asılmış, meşin bir torba gibi
İçinde, işe yaramayan, iki tane tüylü sözcük
Otomatik, hazneye sürülmüş bir fişek misali

Yalan yalan yazılar, tomar tomar belgeler
Gölgeden slüetler, dile gelen gölgeler
Burada görünenler, yalnız isim ve resim
Resmi geçit orada, oradadır merasim

ISLAK TERENNÜM

Sene-i devriyesi, yine aynı yerdeyim
Yine bir akşam üstü yine eylül bir pazar
Aynı gün aynı saat ve aynı kederdeyim
Ne söz kifayet eder ne de bir kalem yazar

İŞPORTADA SATILDIM

Kıyıdan ve kenardan, sağdan, soldan, ortadan
Dilim dilim dilinip, satıldım işportadan

Her parçam ayrı düştü, bir fahişe eline