Dev kollarını açmış
Yeldeğirmenlerine karşı.
Aciz kalmıştı fakat
Cılız mızrağının sivri ucuyla
Güdük kılıcı.
Mücessem şeytanın
Sivri kulaklı çırağı
Çözdü başından puşuyu
Dinleniyorken erikte
Bekliyordu emmisi onu
Keldağların yamacında
Kaldırımlarda bir gün
Rastlamıştı yolu Posbıyık Mülayime
Arkadaş oldular gittiler evine
Hayatının ilk filmini çevirdiğinde.
Çam tahtasından yapılmış o tozlu kürsüde
Açtı ağzını üstad
Mangalda kül bırakmadı
Hep fazilet üstüne.
İri kara gözlerini açmış
Bakıyor ruhlara ok gibi geyik.
Ormanın kuytu karanlığında
Çatal boynuzunu biliyor geyik.
Haydi meydan burası
İki dön bir sallan yavrum
Al üvendireyi eline
Güdüle de güzelim güdüle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!