Mutluluğun tarifini yapamaz insan
Mutluluk dediğimiz soyut elle tutulmaz
Gözle görülmez,tadına hiç bakılmaz
Mutluluk olarak bildiğimiz aslında başka şeyler
Mutluluk,bir kere sürekli olmalı ,elle tutulmalı
Yüzünde tebessüm
Belli ki serencamın sırlı
Bakıyorsun ama hep görüyorsun
Ve sessiz sessiz gülüyorsun
Bu kadar yakışır mı hiç
Güle hâre
Seni sevmek bir yabancı ülkede adres sormak gibi
Yabancı bir şehirde kıbleyi aramak gibi
Seni sevmek aysberglerde portakal çiçeğinin
kokusunu duymak gibi bir şey
Seni ,seni sevmek anne sütü gibi saf
Hayatta olmaz dediğimiz şeyler de oluyor
Hayat bu her şey mümkün arkadaş
Bir çay bardağının dibindeki çay yaprağı gibi
Dipte kalan şeyler de oluyor arkadaş
Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı sayılmaz
Hayat bir fincan kahve gibi
Iğdır caddelerinde saat 21.00 de yürüyordum
Loş bir ışık ve sembolist bir şiirin mısralarını
Çağrıştıran şekil şekil kar tanelerinin altında
Soğuk hava ve belli belirsiz ışıkların
Aydınlattığı uzayan kısa caddelerinden
Geçerken ....
Bir yudum huzur verir sessizlik
Bir sükunete çağırır bu tabiat
Ruhumu en derin noktasından
Kendine bağlar bu yeşillik
Bir ağaç ,bir yaprak ,bir böğürtlen
Hayat bir tablodan ibaret
Bir sulu boya fırçasıyla
Şövale arasına sabitlenen tuvale
Renk renk boyamak hayalleri tek tek
Gecenin bir yarısında eller uykuda
Bugün biraz Umut topladım
Umutsuzluk bahçesinden
Birikmiş tüm ızdırapları
Yaşanılmayan tüm çocuklukları
Kullanılmayan sevgi sözcükleri
Toplayıp vazoya koydum
Martta üşüyorum
Ruhum üşüyor
Millet üşüyor
İnsanlık üşüyor
Ağaçlardaki tomurcuklar
da üşüyor
Benim adım Yade,henüz bir yaşına girmedim
Annemle babamın zor bir döneminde geldim
Kışta kar gibi,bir yağmur, bir dolu gibi
Geldiğim topraklar çoraklaşmıştı
İsmimi ben doğmadan babam verdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!