Anlardan bir andı gülüm
Yüreğim terledi avuçlarında
Dudaklarım titredi
Kelimeler tutsak kaldı kafeste
Ve bir sığırcık kuşu uçtu
Çocukluğumdan arta kalan
Ben bir öğrenciyim
Hakkım olan eğitimi almak için bir dilenciyim
Eksik kalır sürekli,( çevrem sağ olsun )bilincim
Herkes üzerine düşeni eksik yapar
Başarısız olunca günah keçisi
Başarılı olamayınca dersime giren
Parçalanmış bir imparatorluk gibiyim
Her bir parçam bir tarafa dağılmış
Kırılmış antika bir vazo gibiyim
Dağılmış parçalarım
Bir çocuğun çözülmeyen yapbozları gibiyim
Fazla umut insanı bir kez öldürür
Yeis de insanı binbir kez
Fazla bilgi insana azap verir
Cahalet mutluluktur, cahil için
E kolay değil insan olmak
Söz çıkarken ağızdan bir kuş gibi bir anda
Tartmaz insan ,nasıl etki eder insanda
Ettiği tahribatı hesap etmez o demde
Yıkar bir ömrü tamir ettiği o handa
Bana, benden uzak bir ben gerekli
Benlikten uzak her faniden emekli
Toprağın sinesinle kucaklayıcı
Benliğini sorgulayacak sürekli
Bir şarkı yazdım Garptan
Bestesi olsun diye derinden
Ta derinden yan desin
Bir şarkı yazdım bir şarkı
Söyleyeni olmasın kalsın içimden
Seni , uzaklaşarak anladım
Bana sensin mahşerde,su hayat
İçimde coşan çocuk emziksiz değil
Unutamadım, içine ağlayan kadını
Ördüm ilmik ilmik adını kalbime
Bugün de yürüyorum,yerimde durarak
Geçerken günler ,düşerken takvimden yaprak
Ve ben yine seni yaşıyorum
Hava gibi ,su gibi ciğerlerime çekerek
Ne zaman bir yaprak düşse dalından
Sen,seni senden alıp
Sana ,seni vereni mi
yoksa
Seni , gönül bahçesine
Ekip seni senden mahrum edeni mi
İstersin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!