Yusuf Hasan , adıyla müsemma
Babam,çok sevdiğim Yusuf Hasan
Şimdi çok uzakta belki baban
İçimde hiç bitmeyen sızım
Sevimli, küçük adam
Heyecanlı, küçüklüğüm
Küçük bir dünyam vardı
Ne ara büyük hayaller bu dünyayı yıktı
Küçük bir ev ,mutlu bir aile
Üç çocuk ikisi kız biri erkek
Küçük bir dünya ne güzeldi
Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden
Çıkarken ardına bakıp bakıp üzülmeyeceksin
Kafanda bir sürü gerçekleştiremediğin yığın
Sonra dönüp aynaya bakıp ağlayacaksın
Su yokuştan hızlıca inince
Tüm yük artık sırtına binince
Çocukluk,gençlik yerini yaşlılığa bırakınca
Ömür dediğin şiir yavaş yavaş tamamlanınca
En güzel günlerini geride bırakınca
Gökyüzü gri bir perde,
Beton kaleler içinde saklı ruhlar,
Bir zamanlar yankılanan özgür şarkılar,
Şimdi metalik yankılarla susturulmuş.
Modern Diktatör
Basın senin emrinde,
Her kelime bir mühür,
Kendi yalanlarına kendin bile inandın,
Bir labirent ördün, kaçışı olmayan.
Moderner Diktator
Die Presse steht dir zu Diensten,
Jedes Wort ein Siegel,
Du glaubst selbst an deine eigenen Lügen,
Ein Labyrinth hast du gebaut, ohne Ausgang.
Çocuklar ölüyor , çocuklar
Hayaller ölüyor , hayaller
Gelecek ölüyor ,gelecek
Birkaç nakarattan öteye gitmiyor
Söylemler, sözler yetersiz
Bir şey yapmalı bir şey olmasanız da
Öyle bir gece ki kapkaranlık bir kuyu
Dakikalar adete bir sene gibi duru
Haftalar ise saniye gibi kupkuru
Geçen aylara bakınca her şey boş ve ölü
Ya Rab bizi atmışsın bir mahşere!
Bir metro istasyonundan geçerken
Bir metro istasyonunun ilk durağında
Başlar da başlar geçmişin film şeridi
Bir metro istasyonun ilk ve son durağında
Bir hayal ,umutla başlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!