Baba ,babam der koşardık
Üzerine atlardık,
Kimi zaman saatlerce beklerdik
Gelirken eve ,yorgun ve bitkindi
Serçe gibi , çocukları için ava çıkmıştı
Ellerini atardı, çizgili ceketinin cebinden
İçimde bir özlem buram buram bir vuslat
Bir akşamüstü ay gibi belirsen kapıma
Burada dakikalar hep sende saatler de
Hep takılı kalmış
Yelkovan durmuş akrep yorgun saatler durgun
Bir ilkbahar gününün son çeyreğinde
Parkta ; az güneşli,az rüzgarlı bol hüzünlü
Bir anın deminde bol güvercinli
Rüzgarın kendince yapraklarla söyleyişinin arefesinde...
Ve yeni doğmaya çalışan bir çocuğun
Bir türlü gelmeyişi
Sen daha bebeksin , zindan değil yerin
Şimdi emekleme zamanı, burası değil yerin
Biliyorum,anne karnında daha özgürdün
Annen özgür olmasa da
Sen daha bebeksin,oyun parkında olmalı yerin
Ben ,buyum arkadaş
Değişe değişe kendim oldum
Zalime boyun eğemiyorum
Bir anlık menfaat için gelene efendim
Gidene paşam,el pençe duramıyorum
Bir çocuk olmalı bir de baş
Çocuğun başı olmalı
Sevgiyle okşanmalı
Bir tebessüm için erimeli
Tüm öfkeler
Çünkü bu bir çocuk ,geleceğin olmalı
Bu sabah kar nefesiyle uyandım
Yüreğinden yağdırmıştı gökyüzü
Sıcaklığını hissettirmişti tüm gücüyle
Sıcak nefesinden dantel dantel
Damla damla yüreğinden, yüreğime
Bugün kendimle biraz konuştum
Biraz dinleme fırsatım oldu
Biraz havadan sudan bahsettik
Kendimle aslında çok problemim yokmuş
Sadece biraz onu ihmal etmìşìm
Bir kış sabahında,bir kış sabahında
Ah ne acı
Mutfakta şiirler yazmak
Bir kış öğlesinde ,bir kış öğlesinde
Ah ne acı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!