Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Çekip gitti çıplak ayakla.
İçinde bir biçimsiz adam kaldı
Unutuyordu son damlasına…
Gezdiğini gördüğünü…
Unuttu virgülden evvelini.
Unuttu, her noktanın öldüğünü.

Beni saran anılar
Kaldı o baharda.
Gündüzüm gece,
Sevdiğim ece
Olsa da olmasa da.
Tutunduğum dallar,

Beni arıyor musun
Ağlıyor musun yoksa?
Gözlerinde yaş mı var?
Gönlünde ufacık telaş mı var?
Gelemem diye
Dönemem belki

On sekizinde bir güzeli almışlar.
Kıymet bilmez yaban eller
Onu derde salmışlar.
Günler bitmiş, güneş batmış,
Yarı yolda kalmışlar.
Gözünden ışığı

Vuslatın cihana yağdığı gece
Aleme fezadan mazharmışım ben
Kimsenin dilinde yokken bir hece
Atiye bin destan yazarmışım ben

Sahrayı geçmişim altımda atım

Çok bilindik bir cümle
Toplamda iki kelime
Altı üstü altı hece
On üç harf alt tarafı
Şimdiki zaman kipinde
Ahenkte var içinde

Baştan savma çizimlerde
Gölge olmaya çalışmak
Başımızın üstünde yerli
Ayıp işlere alışmak
Makulmüş yeri geldiğinde
…

Ne hasretin yangını
Yaralasın ruhunu.
Ne ağlamaya
Alışmanın hüznü
Vursun yüzüne.
Bırak yalnızlık

Sokulamam usulca,
Hayallerin kuytusuna.
Görülmemiş sevdam,
Aramıza serpilmiş tüller.
Sevilmemişim çünkü.
Eteğini çekmiş,

Gören gönlüm sevginle saygın,
Kul içinde kalmam umarsız.
Yüreğimden taşar sürurum.

Nice saray seninle aydın,
Haşmet yitse sultan da arsız