Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Hiç karşı kaldırıma baktın mı
Belki seni bekleyen
Sokak kedisi vardır orada
Belki daha yenice emekleyen
Çocuktur sana muhtaç
Karşı kaldırımda böyle aç

Sebepsiz saygılar saygısız şahıslara
Almış başını geçmiş Üsküdar’ı
Sıralanmış atletler göz önüne
Dizilmişler tezgahına tacirin
İç güzelliğimiz gizlenmiş
Kaplamış yüzümüzü irin

Aşk her yere yazılabilir
Bir kağıt paranın
Üzerine mesela
Ama en sonsuzu
Kalbe sığanıdır
Hatta yazılır en ücra

Sabahın ilk ışıkları
Aşinası olduğum yol
Her adımda cam kırıkları
…
Ben sessizim mizaçsız
İntizamdan uzak

Tazim gönlümden akan ak ışık
Etmek çiğ kelam almaz yakışık
Aklın cevheri pare paredir
Kimi hür kimi ilme çakışık

Neseb telaşı yıkar hilafet

aşk mefhumu
Her sabah rüyada bırakıp
Onu, bulmaksa kalpte
Galiba yıllardır aşığım
Ama o ağır illet
Sanılıyorsa zifaftan ibaret

İç içe buldum geniş ufuklarla seni…
Gözyaşınla ısladığın taş kaldırımda
Unutup kendimi, çizdim idrakime
Gönül esnafına sunduğun deseni…
Sende, gökler yer ile gönül gönüle.
Yedi düvele ibret devinimler başında

Eskisi kadar mecnun değilim
Yada aşk bana uğramıyor
Gördüğüm her nokta
Sevdiğimi anlatmadı yıllarca
Hararetine yandığım kor
Beni ısıtmıyor bile

Yatma, mevsim karakış.
Atıl yatış ortalığa,
Akıl kıtlığında atılmış.
...
Her bir saltanat,
Bin yıl gibi durur.

Sevgisini en derin mahzende
Muhafaza ederdi sabırla.
Dokunmasa da ellerimiz,
Aslında gönülden bağlıydı.
Unutulmadı buruk sevgisi