Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Haydi, git diyorsun bana,
Nerelere gideyim?
Gitmeler hep kalma taşır
Koynunda.
Bundan sebep,
Senden gidersem, ne eylerim?

Kapıların tokmaklarından dönerdi ellerim
Belki de en derin aşkları aradı yüreğim
En saf en inanılası güzelliklere bayılırdı
Ve en çokta senden korkardı

Seninle birlikte uyanır güneşten önce doğardı

Türlü güzellik sofrada kekredi
Onu da yedi doymadı hergele
Kendini aslan sanıpta kükredi
Çakal yerine koymadı hergele

Latif olanı tokmakla korkuttu

Seni hesapsız sevmek
Biliyorum bin kere ölmek
Ama en büyük gerçek
Seni sevdiğim kadar ölüyorum
Ölümden gerçek seni seviyorum
-14.10.2005-

Sır ardına saklanmış
Cümleler kurmaktı maksat
İster işini tam yap
İster tüm resmi evrakları aksat
Seni tek dinleyen iç ses
Varsa eğer hakkın

Yar sana, nar mı sana,
Dünyalar dar mı sana
Sessizce ağlamışsın
Yokluğum har mı sana
12/01/2011

Sayende üşüdüm ben sen değilim
Donsa da kâinat biz sönmeyelim
Tutuldu güneşim gel ölmeyelim
Gülümse aslında ben sen değilim

Eğilip alamam düşse de yüzüm

Verin inceden nameleri saza
Kimin derdidir inciten bu kalbi
Tenin neminden inci süzün kıza
Üzüm gözünden almayın bu kalbi

Açmazda mıdır, başında mı derdi

Şirret çığırtkanları
Çaldı kulağımda çanlarını.
Açıldı dimağım, kaçırdım aklımı.
Saçıldı aşikare; sağa sola.

Biri, ağladı yapamadıklarıma.

Politikası tutarsız
Bakkal defterleriyle
Dertlerim sonlanmadı
Keskin noktalar
Kaçarsız mahzen
Sırtımdaki hüzün