Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Gece, yarısını çeyrek aştı.
Kulağımda, sokakları yırtan çocuk çığlığı…
Seninle kaç beden büyüdük
Ayrı mahallelerde?
Çoktandır duymamıştım sesini.
En son, dün sabah sularında,

Acı bir rüyaydı, uyandım.
Yokluğunu kazanç sanmıştım.
Kâbuslar içinde ağardı saçlarım
Kılıç kalkan sesleriyle bezenmiş
Bir savaş sahnesi aklım.
Ne yana dönsem katliam,

Yaşıyorduk bu hayatı,
Gayemizi bilmeden.
Salyangoz ahesteliğinde
İzler bırakıyorduk
Geçtiğimiz yerde.
İçtiğimiz bir yudum su gibi

Dehşet içinde sarsıldı
Varlığa varan yokuş.
Bir karanlık çöktü.
O an,
Yıkıldı bilgelik,
Yok oldu zaman.

Ben acayip güzel şiir yazamam.
Sadece içimden gelemez.
Ne bir damla yaş akar
Kavrulmuş pınarlarımdan
Ne de dönüp yeşeririm baharda.
Az biraz da cinsimdir gibi.

Kavlim yarım dilimde
Yârim hardır içimde
Ferim soldu gözümde (Amma)
Derdim dosttur benimde

Halim harap biçimde,

Varken altında çimen
Üstünde güneş
Ve masmavi gökyüzü
Durma.
Koş sokağa hemen.
Ayırt edebiliyorken gündüzü

Karanlığın sinesini deldi benim
Ökçelerimden çıkan tok sesler
Ya hiçi bulurum dedim
Bu rutubet kokan gecede
Yada bu karanlık beni yer
Ya fırtına sonrası hüzün

Merhaba gelincik
Yaşında gencecik
Elinde bir deste gül
Başında allı pullu tül
Oynuyor gibisin evcilik
-25.04.2008-

Günahımla geldim Nebi Ravza’na
Can Medine basar seni bağrına

Gül kokusu cana can veren Ahmed
Allahümme Salli Ala Muhammed