Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Toplamda bir kasım akşamıydı
Gençliğimle tanıştım kahve köşelerinde
Dikte edilmiş hayaller arka cebimde
Ya bir Moda yangınında yokluk bendeki
Ya karanlıkta adını duymak kaderin
Halini anlatamayan arzuhal elimdeki

“Ben bende değilim”
Sevilecek adam değilim ben
Bilmez miyim?
Gerçeği bu eşkalimin
Göz ne görürse ben oyum.
Özümde Türk oğluyum

Gönlün bende olmamış hoş
Varsın âlem öyle bilsin
Günahını çeken sarhoş
Ölsün madem öyle gitsin

Getir yükü yık sırtıma

Bayram gelse de
Gülsek diye bakıyor insan
O kadar batmışız ki
Keder içine
İçtiğimiz su fitil fitil
Geliyor burnumuzdan

Yersiz alınır soluk,
Gelinir haksıza karşı.
Sızlamak neye denktir
Kurşuna karşı taş eğrisinde.
Herkesin kendi doğrusunda
Aşar uğursuzluk arşı.

Hayal meyal hatırladığı
O eski günlerden
Bir tutam mutluluğunu
Var mı geri getiren

Belki şemsiye altında

Çıktım öz benliğimden
Bencil duygular yok artık
Her şey satan için
…
Miras bıraktım duygularımı
Kendini insan sayanlara

Yanarken hasretiyle…
Haberi bile yokken vardan,
Hakaret mi hak ettiğin.
Haktan dilemek mi
En hayırlısını vazifenin?
Isınamadan hayata,

Gazze’de bir kuştum.
Alev vurdu yüzüme,
Can evimden tutuştum.
…

Ey gözyaşım!

Mevzi zemindir saklanmaya
Aklanmaya giden yolda.
İlgiden korkup kaçmak
Neyi varsa saçmak…
Sonuç: atmaktır kendini zindana,
Ve müebbet yatmak