Süleyman Eser Şiirleri - Şair Süleyman Eser

Seni unutmak mümkün mü
Sen benim ilk aşkımsın
Ellerini ilk tuttuğum
Gözlerine ilk baktığımsın
Sen benim ilk abayı yaktığımsın

Yaptıklarım değil
Tozlu yollara yazdıklarım
Yapamadıklarımdan artanlar
Ele almışken yolluklarımı
Uçar gider şiirim dilimden
Herkesin anladığı dilden

Hülyasına meyyal olduğum
Dünyanın vardım yasına.
Dudaklar çatlak, gözler kanlı…
Her lahza da bin bir damla.
Paramparça olmuş eller,
Dizlerle girmiş amansız,

Mevzi zemindir saklanmaya
Aklanmaya giden yolda.
İlgiden korkup kaçmak
Neyi varsa saçmak…
Sonuç: atmaktır kendini zindana,
Ve müebbet yatmak

Beyhude, insanın keyif çabası
Geçmezse içinde nam-ı İstanbul
Aşığa fermandır, aşka gözyaşı
Değerse yüreğe gam-ı İstanbul

Cahili kendini malik zanneder

Dere boyu uzar gider kamışlar
Seher vakti yar ilini basmışlar
Bir kız vardı adı Aydan asmışlar

Ne ettiniz zalim eller Aydan'ı
Paralandı yüreğimin her yanı

Yok, aslı astarı
Söylediği sözün.
Dilini de kendisi mi,
Oynatıyor?
O bile bilmece.
İlle de firak sokacak,

Satıcılar kisvesinde,
Dolandırıcıların dolaştığı…
İnsanların mekânında,
Ağaçların yaşadığı
Bir hayal perdesinde,
Akılları yıkardı

Severken dış dünyayı,
Kuşa, ota, her tür nebata,
Gösterirken saygı…
Unutulmuşum, virane.
Işığım körelmiş,
Görülmemişim gündüzlerde.

Güzele yaraşır sarı entari
Yar aşar dağlardan yolcu misali
Yanağı gamzeli yarı sevmeli

Sevdaya düşemem/(küsemem) dünya düşmanım