Şule Akşit Şiirleri - Şair Şule Akşit

Nedenini bulamadığın acı ,
Kendi ayağına taktığın pranganın acısı.


Öldürmeyen acı güçlendirir derler,
Yalan, inanma.

Aksinde görüp kendini
Kendine aşık olmanın
Şaşkınlığı işte hepsi,
Aksinin sen olduğunu anlayınca
Geçer içinde ki sızı...

Bir kendimi seviyorum...
Bir kendimi ...!
Kıyamam sana,
Kime dokunsam soldu,
Kimi sevsem öldü.
Ölüm neyse de

Bildiğim diyarlar her ikisi de
ikisi de lafı ne sığ
Sayısız demeliyim belki de
Yaşamak istediğim ise
Bilmediğim, hissettiğim
Dingin sessiz huzurlu

Uzun ince değince
Ömür akla gelir önce
Arkandayım sanırken beni
Bir bakmışsın varmışım senden önce...
Yalan dünya diye öğrettiler
Yalanın içinde gerçek arattılar

İçim de bir boşluk var
Boşluk acır mı,acıyor
İçim acıyor,içimin,
Boğazımın yutkunan yeriyle
Bir bağı olmalı...
Boğazımın yutkunan yerinin de gözlerimle

Her katil olay yerine geri döner,derler
Bir cesedin şen kahkahalarına tanık oldum...
Bu gece..........Öldüğü yerde....Gördüm...
Gülen cesedini seyreden ruhu...
Öldüğü masanın iki üç masa ötesinde
Başka bir beden de; başka bir bedenle sohbette...

Bir gün senden gideceğim,
Ne zaman gittim
Sen hiç anlamayacaksın
Bir gün öleceğim,
Ne zaman öldüm
Onu da ben ben anlamayacağım...

Nasılsın diye soramıyor,
sana sorulsa cevap bulamıyorsun,
İyi ile kötünün sınırları birbirine karıştı.
Gerçek olan ne var ki
Çokta umurumda değil,
hangisi yalan hangisi sahi

Aşklaşılmış mı yoksa,
Aşk olunmuş mu
Anlaması dert olmaz
Simurg olana..
Aşkı cesaretinden,
Aşklaşanı korkusundan bilirsin...