Şükrullah Yavuzer Şiirleri - Şair Şükrul ...

SÜRGÜN

Yeryüzü bana mescit
Kılındığından beri,
Tüm dünya benim yurdum.
Adem sürülmeden önce,

I
Ne zaman ki Bulut kaplasa
Şehrin semalarını
Ne zaman ki
İnceden bir Yağmur yağsa
Bilirim ki Mazlum coğrafyada

Ayarı bozuk yürek pusulasında,
Yolunu kaybetmiş bir gemi.
Çiçekler açmayı unutmuş,
Zemherin ardına gizlenmiş bahar.
Gün doğmayı unutmuş,
Sabahlar dipsiz bir kuyuda

Sen güldün mü hiç
Başı okşanan
Bir yetimin gülüşünde
Ağladın mi hiç
yavrusunu yitiren
Bir annenin gözlerinden

Güneş battı.
Ömürden bir gün daha geçti.
Hayat takviminden,
Bir yaprak daha düştü usulca.
Ufuk kızıla boyandı…

Bu nasıl bir bakış
Buz dağından
Bu nasıl bir söz
Dökülen dudaklarından
Kuzey kutbundan kalma
Bakışlarınla

Sen yazılmamış
En güzel şiir
Sen söylenmemiş
En güzel şarkı
Sen görülmemiş
En güzel rüya

Gökyüzü masmavi ve berrak
Kuşlar şen şakrak ötüyor
Bu sabah bir güzellik var havada
Erguvanlar güller tomurcuklanıyor
Bir başka kokuyor toprak
Arılar kelebeklere eşlik ediyor

Bir Van Balığı
İstikbali için
Çırpınır durur
Balıkbendi'nde
Aklından geçirir
Onu bir martı

Evet burnumun direği sızladı
Yüreğimin damarı çatladı
Nefes alamadım belki
Fakat gerçekten bil ki
Bu sevda burada bitti...