Mevsimlerin de bir dili var
Her renk ayrı bir lisan
Pişmanlık yeni uyanmış bir gül
yazdan kalan
Gemiler batar mavi gözlerinde göğün
Akrep ile yelkovan arasında asılı zaman
Şaşırıp kalıyorum
Beyni olmayanlarda
Özgüven nasıl da tavan yapıyor
İcraatta hiç bir eseri olmayanın
Dili nasıl da uzun oluyor
Zor zamanda ortalıkta görünmeyen
Ellerim koynumda
Boynum bükük ise
Gözlerim buğulu
Yüreğim delik deşik ise
Bende mevsim hep kış ise
Sebebi var
Akşamın en dingin saatinde
Sana yağmurlu
Bir sonbahar şiiri okuyorum
Gök ağlamaklı
Ağaçlar ölüm renginde
Sen yoktun işte
Hasretin dayıyor yine namlusunu, Yüreğimin şakağına.
Teslim oluyorum,
Özleminin yangınına.
Seni özlemek öyle güzel ki...
Sen gidersen eğer
Bam teli unutulur sazların
Bir daha söylenmez o türküler
Sen gidersen eğer
Sen gittin ya babam
Dilim lal
Kalbim melal
Kulağım sağır
Gözümde perde
Yokluğun ağır mı ağır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!