Şubat Türkay Şiirleri - Şair Şubat Türkay

Kendi kötülüğünde çüreyeceksin.

Gıybet okuduğun suretler misafirliğine gelecek..

Ruhun, ateş ten koridorlarda yürürken..

Hep senin yüzünden
Bu kuraklık, bu susuzluk
Hiç utanmadan
Buluttan yağmur çalıyorsun

Herşey senin suçun

Gene hangi aşktan kovuldun..
Kimin Vicdanı, seni kapının önüne koydu..
Hayranım bu utanmazlığına..
Geçici aşkının süresi doldu..

Gene hangi aşktan kovuldun...

Oysa bir şişenin dibindeydi hayat...

Ve hep kayıptı onun yorgun yardakçıları..

İlk vuranın kazandığı bir oyunda...

Eski bir tarihin kül tablasıyız.
İçimizde israf edilmiş sigaralar...
Normal şartlar altında...
Bildiğin yada bilmediğin bir anomali....
Kitabını yazarız kitapsızlığımızın...
Zaten hangi kelimeler anlatabilir ki...

Sabah; üzüm hoşafı..

Öğlen; yok..

Akşam; üzüm hoşafı.

Eksik kuşlar

Başka bir gökyüzünde..

Yeni bir bulut bulmuşlar..

Kusulabilir bir aidiyetti bizimkisi...
Artık şiir yazılmayan bir yüzyılda.....
Kayboldun gittin sen...
Yaramaz çocuk gülüşleri ardında.....

Çok şiddetli şeyler var aramızda....

Kusursuzu aramak için bütün yaratılış....

Sonrası bulanıklık, sessizlik...

Gariplikten gelen o eski aldanış....

Benimle dua et dedi; karantinalı rahibe..

Filtre kahve dükkanı benzeri bir odada..

Tanrı'nın krallığında her şey yolunda..