Şubat Türkay Şiirleri - Şair Şubat Türkay

Vahşi kalabalıklar ortasında..

Ödedim, bütün biriken borçlarımı..

Şarjı biterken kalbimin..

sıcacık bir umuttun sen
kalbin karanlık ormanları ortasında
Ben Sana adın gibi Aslı
ve arızalı şiirler yazıyordum.

kimbilir hangi şarkıda unutulmuştun.

Gelecek bahar planlarım vardı..

Leyla ile evlenecektik,

Kuzguncukta bir ev bulacaktık

Gururlu ve buyurgan ...

Eğilmez ,bükülmez...

Aşkından ölse..

Kapına geldim..

Ceplerimde ayıplı kelimeler..

Toplum bakısı altında..

Ne çirkin ne güzel
hayat içinde derin bir keder..
Fazla pişmiş kapuska gibi
Ancak yoklukta gider..

Bir içimlik sarma tütün..

Kimsenin özel tasarımı olmak istemedim..

Kristal bir şehrin rüyalarında..

Beynim hala doğal mutluluk hormonları salgılarken..

Aşk insana ait değildir,
Ancak bir insan aşka ait olabilir.
Saklanırken kovalayan prangalarından
Gece aşkı sahiplenir.

Melek olur, Ateş olur, su olur..

Adını bilmiyorum..

Ama karanlık bir yer..

Orada Kimsenin bir anlamı yok..

Karanlıkta,

Ait olduğumuz yerde..

Kim ne derse desin..