Şubat Türkay Şiirleri - Şair Şubat Türkay

Bana güneşli bir yalnızlık getir..

Sabah fısıldarken yeni günün kulaklarına..

Umutlu bir sessizlik bırak..

Soğan 30 lira....
Et 300 lira
Şiir yazasım var...
Sözcükler içime kaçtı...
Ah nasıl sövesim var .
Allah Allah Allah...

Allah'tan umut kesilmez köprüsünde
Babası ölen çocuklar ile bekledik biz...
Öyle ya doğuştan eksiklerimiz vardı...
Oysa ayrı ailelerden doğan kardeşleriz...

Vicdan denen şey sen uyurken de çalışır..

Ne zaman tanışmıştık hatırlamıyorum,

Sanırım Bursa da , sazende barda

Birileri orda bizi unutmuştu..

Başka bir şiirde yakaladım seni..

Benim mısralarımdan bağımsızdın..

Hava kadar hafif..

Sana doğru koşarken, düştüm...
Garip sesler çıkararak..
Telef oldu içimdeki hayvan....
Yarından sonrası yalan....
Yalandan öncesi dolan...
Aşk dediğin hiç bitmeyen bir roman ..

Aklımda hep o acı çeken arpej..

Bir gitarın üç parmakla sancılı ilişkisi..

Bu gece hüznün saçları ihanet sarısı..

Bizi bu iki basamaklı sayılar mahvetti...
Tek basamakta çocuktuk...
Ne enflasyon ne ötekiler..
Anlamsızca mutluyduk....

Lalelerin iklimi bizi gülümseten..

İçimde iki kişi var..
Kavgalarının bitmesini bekliyorum..
Sevmek nedir?ne değildir....
Soruların cevaplarını istiyorum..
Ama işte..
Aslında bütün güller ölüler...

Mutlu insan sevmiyorum..

Ne diye saçma saçma gülüyorsun..

Yangın yerine dönmüş dünya.