güftesi yağmurla ıslanmış ince bir sestir hüzün çocuk
ben seni uzun mavi kirpiklerinden öpüyorum
bütün yaprakları dökülüyor yüreğimin
kuşlar uçarken ölürmüş
her gece sabah biriktirirken içimde
öyle böyle olmaz artık
beni dünya kadar umutlara yatırın
dudaklarım narların kanama zamanı
içimde rast perdesinde bir hicaz
dağlar harami
kısıklar susuz
kanatlarına veda ediyor kelebekler
ben yolların dilini öğreniyorum
gökkuşağına öykünen karanfiller solarken içimde
özgürlüğüm boynu bükük bir kına gecesine düştü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!