Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Abdestini alıp namaz kılmazsın,
Sahura kalkıp da oruç tutmazsın,
Mal mülk biriktirir zekat vermezsin,

Ne zaman düzelir, söyle bu kafa,
Ayar için artık, göster sarrafa,

Kainatta her zerre hareket halindedir
Proton ve nötronlar çekirdek emrindedir
Cansız gibi görünen şu taşa hele bir bak
Ayırsan atomunu patladı patlayacak
Hiç hareket etmeyen yerde uzayıp duran
Toprak değilmi bize nebatatları sunan

Baharı bekler gözler,
İnsan makulu özler,
Allahın rızasına,
Uygun olmalı sözler.

Irkçı değiliz diyor, üstünlük taslayanlar,
Bizler milliyetçiyiz diyerek başlayanlar,
Ademin çocukları, diye buyurdu Rabbim,
Demek Ademi bile bunlardır yok sayanlar.

Yetmiş sekiz yaşında, mücahit delikanlı,
O mümin o Muvahhid, onun secdede anlı,

Müşrikler ona karşı, o da şirke zararlı,
Düşünmeden yol almaz, duruşu hep vakarlı,

Ey Hancı,
Bilemedim çok zormuş, olanları kabullenmek,
Gördüğün acıları, yaşamadım diyebilmek,
Gözlerinin önüne, perdeleri çekebilmek,

Böylesi bir dünyada, yaşamak benim neyime,

Kainatın işleyişine bir bak

Başını çevirerek hele bir bak

Söyleyin görebildiniz mi çatlak

Şarkılar aynadır yaşantılara
Kendini aynada görebilirsin
Yaşın erişmişse kırkaltılara
Dertlerin zirvesi diyebilirsin

Zannetme ki hayaldir yazılanlar

Saçı ak sakalı ak,
Sanki sararmış yaprak,
Her rüzgar estiğinde,
Sallandı sallanacak,
Düşüşünü bekliyor,
Yerde kapkara toprak,

Ey kafa bozucular, çekiniz elinizi,
İnsanlığın hayrına, sunun emelinizi,
Bunlar Allahtan korkmaz, kuldan da utanmazlar,
Gençleri mahvettiniz susturun dilinizi.

Ne kazandı söyleyin, ODTÜ'lü öğrenciler,