Sinan Bayram Şiirleri - Şair Sinan Bayram

Bitmez yaralar gül teninde
aşk yakar kendi mezhebinde
birleşmek gönül ehliyle
fazilettir aşk hasret ikliminde
...
ölü toprağa gül ekilince

Biz sevdanın kalbinde yandık ve kaldık
Hz ibrahim gibi aşkın ateşinde sınandık
aşk zerrede damla damlada derya olabilmek
ne güzel şey sevgili gönülde birleşmek
...
güzel şey kuruyan pınarlarda damla olmak

Yusuf olmak isterdim
aşkın kuyusu için
ibrahim olmak isterdim
aşkın ateşi için

Düştüm bir kuyuya

ne güzeldir aşka kurban olmak
ateşi aşkta bulmak kendini
ne güzeldir yanarken yar olmak
sevda hırkasını kuşanmak ne güzeldir

vurulmak da güzeldir aşk için

Şimdi bu senin çektirdiğin sürgünde cefadır
Lakin bilmelisin senden gelen gönlüme sefadır
Yar Taşınca volkanlar gönül aşkınla coşmaktadır
Mavzer yatağında bulunan can sana kurbandır

Dönülmez anılarda duyulan özlem bana hatırandır

Ölüm gel bul beni

Gel bir aşk vakti şehadet ile
Gel yaşamak adına düş ile
Gel vedalaşmadan aşk ile
Gel sadakat ile sar beni

Hiç ateş yaktığına şahit olmaz mı
Gel seyre dursun aşk gel adın aşk
Yolum çizilmiş hasretinle meçhul
Gel seyre dursun aşk gel adın aşk

Güzelliğini seyre dalsam ey gönlüm

Ateş yandı bize yanmak düştü
gel seyreyle gönül ne oldu
hayat vurmadan hayal vurdu
göz pınarları yare aktı durdu

Vakit o vakit ki aşk bizi buldu

Her acıda bir ömür eskittim
Her eskiyen ömürde bin can verdim
Eskimek yeni çağda eski bir aşkla
Her yeni bir sayfada yazılan sevda
Beni eskiten sadece kendi acılarım değil
Güle yazılmış sevdanın hüzün denizinde boğulmaktayım

İlkbahara hasret sonbaharda yaprak döktük
Aşk ile semada sevgiliye yar diye döndük
Kazılan mezara duygu seli gibi kendimizi gömdük
Zindan evinde sürgün öylece son nefeste öldük

Yüreğim kafeste aşkın benliğimin her zerresinde