Silvan Güneş Şiirleri - Şair Silvan Güneş

Nasıl utanç duyuyoruz,
kendinden geçmiş kötülerin
insanlığını aşmış hükümlerine.
Mürekkebi hak etmeyen zihinlerin,
eline bırakılan adaleti,
beş para etmez nefeslerinin araladığı

Cehalet, hastalıklı bir beyindir.
Anlat anlat bir yere varamazsın böylelerine. Cehalet saplantıdır.
Bir türlü kurtaramazsın bataklığından...
Halbu ki koymuşsundur önüne,
tapu senedi gibi tarihin envaiçeşit belgesini.
Anlamayacağını bildiğinden çakmışsındır da

Sanma ki gözümüzden akan
İki damla yaştır,
Görseydin;
yürekteki erozyonları,
kalpteki kıyametleri...
Verdiğin acı cehenneme eştir...

Nereye baksam gelirdin.
Gözlerinin denizi benden çok uzaktayken.
Bekle, derken çaldın saatimi,
yok oldum zamanlarda ümit beklerken

Bir renk seç dedin, seçtim...

İçinizden gelmiyorsa çalmayın o şarkıyı da...
Dokunmayın fütursuzsa,
Benden çalacağınız , an'a, zamana, yarına...
Sizden gelecek olan, güzel bir melodi değilse...
çarmıha çekilmiş gibi tellerin,
tam orta göbeğine dokunur gibi ilişir,

Çiçekler,
renkleri öğretti bize,
elvan elvan açtıkça...

Çiçekler,
sevgiyi, aşkı öğretti bize,

Aşağı değil,
hep yukarı bakacağız...
Bizi aşağıya çekmeye çalışanlar
hep kaldıkları aşağılardan bağıracak
seslerini duyurmaya çalışacaklar.
Bizim aşağıdakilerle işimiz ne,

caddeler sokaklar nasıl
insanlar da öyle
bildikleriniz bilmedikleriniz
hepsi pejmürde

19 Mart 2008 Alanya 19:44

Çal gitar
Kulağımızın pası açılsın
Şu körelmiş duygular
Uykusundan uyansın
Çal gitar
Belki gelir diye gözlediğimiz ufuk

Buzdan mutluluklar soğuktur
Hep üşürsün...
Üşüdükçe kristalleşir, dökülürsün...
Döküldükçe keskin bir bıçak,
Düştükçe her düşün yasak...
Sarılıp ısınmak istedikçe