Silvan Güneş Şiirleri - Şair Silvan Güneş

İşi bitince,
Toplanır bavullar
Toplanır güzel sözler
Bir anda hareketlenir beden
Kimmiş kapıyı çarpmadan giden?

Bırakın akalım akacağımız yere,
Söyleyeceklerimiz umutsuz bir aşk gibi
yüreğimizde kalmasın!
Cumhuriyet, özgürlük ve barış,
lafta kalmasın,
Alacağım nefes,

Bu kasaba hiç değişmemiş
Aynı bıraktığım gibi...
Vurdumduymazı yine vurdumduymaz
Dedikoducusu yine dedikoducu
Hem adama da sorarlar,
niye değiştin diye, değil mi?

Gittikçe kabullenirsin, gitmeyen şeyleri...
Öyleyse 'ikna oldum' de...
Hem aklın, dimağın, yüreğin hafifler,
Kuş olur uçarsın,
dilediğin yere...

Gitmek, bir savaştı hep...
Savaşmaksa yaşamın kilit anahtarı.
Denizler ummanlara karışmak isterdi,
Karışmaksa her dalgada bir girdaptı hep...

Karanlıklar gün gibi güneşini arardı,

Kalbimi bir kaç kere toprağa gömmüşlüğüm var.
En son gömdüğümde üstüne bir de taş koymuşluğum...
Sonra o ıssız adayı terk edip, çok uzaklara gitmişliğim...

Kırmak mı istiyordunuz, kırdınız.
Sonbaharın vurduğu gibi yapraklarını ağacın
Avuç avuç döküldü saçların, kurudu diller
Kırmak mı istiyordunuz, kırdınız…

Yakmak mı istiyordunuz, yandı ciğerden

İnsan içindeki kırıkları tamir edemez.
Çünkü kendi de kanırtır,
derinleştirir,
sürekli kavlatır yarasını,
Öyle sever ve kollar ki bahanesini,
kabuk bağlamasına müsaade etmez!

Doğduğun gün başlamıştı Sen'in bitmez mücadelen,
Güzel bir dünyaya uyanmamıştı ki bedenin
O yüzden giymiştin Sen'de,
ateşten kora dönmüş
nice savaşların cehenneminde
bin yangındır gömleğin...

bugünkü aklınla anlamaya çalışırsan anlayamazsın
ne poşunun turuncu rengini
ne de bir bakışın geçmişe dayadığı merdivenlerini
o yüzden göremezsin de
poşunun altındaki kasketi
duymak istediklerin gerçekler değil