Seyit Uysal Şiirleri - Şair Seyit Uysal

Tutsana uzattım elimi
Sen tutmazsan benim elimi
Tutarmı elalem elimi
Elimi de tutan nerdesin

Tellal çıkartım dört bir yana

Üç güzel geldi yan yana yan yana
Oturdu üçü birden yan yana
Üçü de birbirinden güzel ya
Sohbet ediyorlar nede tatlı ya

Göz ucuyla şöyle baktım üçüne

Felek tatlı dilimi acı ettin
Bir soysuza da beni muhtaç ettin
Sevgisini benden esitgettirdin
Bir soysuza da beni muhtaç ettin

Yazımı kışımı bilmez oldum

Öldüm, öldüm ben öldüm gardaş
Mezar başıma taş dik gardaş
Dikenli olsun gül dik gardaş
Garip kaldım mezarda gardaş

Bugün sıra bendeymiş gardaş

Her söylediğim doğru diye inat etme
Hele bir gel bizi otur bize bizi bir dinle
Keseride hep kendinden tarafı kesme
Hele bir gel bize otur bizi bir dinle

Söylemeden önce bir düşün sonra söyle

Bana sevgini göster anlatma
Kelimelerin sonu oluyor yalan da
Yürekten sevebilir misin sen beni
Yürekten sevebilirsen gel sev beni

Dil söyler yalan göz söylemez yalanı

İnsan olan insan cana kıymaz
İnsan olan insan canı yakmaz
Hak verdi bu canı insan almaz
Hak yolundan giden cana kıymaz

Her insanda Hakkın kuludur kulu

Mazlumdan alıp zalime verdin diye
Haklının hakkını korumadın diye
Adaleti doğru dağıtmadın diye
Yanacaksın yanacaksın cehennemde

Yetimlerin hakkını yedirdin diye

Üzüm üzüme bakarak kararır kardaş
Bir kere olsun etrafa bakaydın kardaş
Nerden buldun sen de bu yalanları kardaş
Yalan seni sen yalanı mı buldun kaardaş

Yağmur yağacak gibi de gürlersin kardaş

Bir eli yağda bir eli balda
Garibin halinden ne anlarda
Garibe bir tekme vurmuş garibe
Vicdansıza düşmüş garibimde

Karnı aç kalmamış ki karnı