Seyit Uysal Şiirleri - Şair Seyit Uysal

Seyit Uysal

Yola dizildi arabalar
Nerden gelir nereye giderler
Bir koltuk bana ayırdılar
Kavuşamadım ey sevdigim

Bitmiyor bu yollar da yollar

Devamını Oku
Seyit Uysal

İşte geldim yar senin evine
Etmez misin beni misafir de
Kapıyı aç buyur desene
Acı olsun bir kahve versene

Bu evin yarim kapısı nerde

Devamını Oku
Seyit Uysal

Bekle yenisu düştüm ben yola
Geliyorum sana kavuşmaya
Beni sevenler çıktılar yola
Ayrılık bitti geldi kavuşma

Dazya deresini sisler bürüdü

Devamını Oku
Seyit Uysal

Kadir kıymet bilmeyenlere düşmüşsün
Sana diyecek sözüm yok düşünürüm
İnsafsızların eline nasıl düştün
Öyle sanıyorum istemeden düştün

Rastlantı sonucu geçtin elime

Devamını Oku
Seyit Uysal

Olacak mı sandın hep böyle
Bitti işte cicim ayıda
Gelip geriye yar dönsen de
Kapandı kapılar açılmaz

İpin ucunu kaçırmışsın

Devamını Oku
Seyit Uysal

Hey dostum adını bile anma
Adını anıp sakın yad etme
Yad edip dilden dile söyleme
Adını ananlar yanıyor ya

Sanki oldu dünyaya evliya

Devamını Oku
Seyit Uysal

Anam ayrıldım senden
Mutluyum sanma sakın
Bende istemez miyim
Bir arada olmayı

Arıyorum bir çare

Devamını Oku
Seyit Uysal

Kurtlar kuşlar hepsi bir arada
Biri havada biri karada
Koyun kuzular ise yaylada
Yer içer gezerler bir arada

Rüzgar esiyor delicesine

Devamını Oku
Seyit Uysal

Ben bir el gördüm karanlıkta,
Koşar gibi gittim doğru ele,
Elimi uzattım tutsun diye,
Tutup elimi çıkardı beni.

Nasıl oldu bende anlayamadım,

Devamını Oku
Seyit Uysal

Bir dost gibi göründü yüzüme yüzünde
Görünce yüzünü güller açtı yüzümde
Beni görünce açmadı güller yüzünde
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Ekmeğimi yedin bal kaymak şeker gibi

Devamını Oku