Seyit Uysal Şiirleri - Şair Seyit Uysal

Sen çiçel ol bende arı
Beraber yapalım balı
Bal kaymak ile şekeri
Tatlandıralım dilleri

Sen saz olasın mızrap ben

İblisin dili dile benzemiyor
İblisin sözü söze benzemiyor
Fitneden yana da başı çekiyor
Fesatlığı da içinden gitmiyor

Tatlı gibi gözükür zehir verir

Meyve veren ağacı taşlarlar
Benin meyvem de söz ile başlar
İşine gelmeyen beni taşlar
Atılan taşlar beni yaralar

Benim de sözüm sözdür söylerim

Anadolu bugün birlik günü
Bu gün oyunları bozma günü
Türlü türlü oyunlar var türlü
Bu gün oyunları bozma günü

Kardeş seneryo aynı seneryo

Benim kaderim misin sen çile
Gelirsin peşimden gitsen nere
Anlımın yazısı mısın çile
Sevilecek bir yanın yok çile

Gece gündüz de düştün peşime

Başı dertli dertli garip anam
Sırrına sırdaş olduğum anam anam
Derdine derman olamadığım anam
Kaderin önüne de geçemedim anam

Oturup konuşurduk her şeyi anam

Toprak üstünde gezdim dünyayı
Değişik yerlerde kurdum mekanı
Padişah gibi sürdüm saltanatı
Sürerkende yıktım ben gönülleri

Bu dünyayı sanki de ben yarattım

Sen de meydandan öte gitmezdin
Ne havandan ne çalımından
Geçilmezdi senin etrafından
Boyun ölçüsünü sen aldın mı

Sanki taçsız kral gibiydin

Döndüm seneler sonra ben de
Köyüme dost memleketime
Küçük çocuklar da büyümüş
Kocaman adam da olmuş

Amca deyip yanıma geldi

Hece hece yazdım yazıları
Sıra sıra düzdüm mısraları
Sevgi ektiğim can gönülleri
Gülle topladım o sevgileri

Esen yele verdim kulakları