Seyit Uysal Şiirleri - Şair Seyit Uysal

Seyit Uysal

Ağacın yaprağı kurumuş
Yaprağı gazele dönmüş
Rüzgar da vurdukça savrulur
Oradan oraya savrulur

Kuruyan yaprağı elim de

Devamını Oku
Seyit Uysal

Bizim köyü de kara duman almış
Gören gözler dumanı görmez olmuş
Ateşi yakanlar bırakıp kaçmış
Köyümün üstü de dumanla dolmuş

Nerden çıktı duman bulutsuz hava

Devamını Oku
Seyit Uysal

Altımda katlarım yatların yok
Benim üstümde katlar kat kat çoktur
Bodrumdan ötesi bana yoktur
Benim üstümde katlar kat kat çoktur

Çeşmede görürüm ben de denizi

Devamını Oku
Seyit Uysal

Hak ateşini arsana
Arayıp özünde bulsana
Hak ateşiyle de yansana
Yanıp yanıp kavrulsana

Hakkın yolu da doğru yoldur

Devamını Oku
Seyit Uysal

Ben de geldim bu dünyaya
Dönüşü olmayan yolda
Dönemiyorum geriye
Dönüşü olmayan yolda

Çocuk olup emeklerdim

Devamını Oku
Seyit Uysal

Dost dost diye de canı gönülden sevdiğim
Saygıda sevgide kusur etmediğim
Başımın üstünde yerim var dediğim
Saygıda sevgide kusur etmediğim

Şu gönül sarayıma da seni almıştım

Devamını Oku
Seyit Uysal

On dört şubat sevgililer günü
Sevenlerin sevilenlerin günü
On dört şubat aşıkların buluşma günü
Sevenlerin sevilenlerin günü
Çiçekçiden bir çiçek aldım
Her zamanki gibi buluşma yerimize geldim

Devamını Oku
Seyit Uysal

Şer aldı başını gitti ileri
Mazlum ise yerinde kaldı
Şerdir adı şerliktir işi
Yakar mazlumların canını

Mazlum yaşar sessiz sedasız

Devamını Oku
Seyit Uysal

Her şeyi de oturup konuşmadık m
Ölçüp bizip teraziye koymadık mı
Terazinin bir gözü ağdırmadı mı
Bu işin sonunu hiç düşünmedin mi

Ayrılalım dedin yar ayrılmadık mı

Devamını Oku
Seyit Uysal

Yaradılışımız aynı
Bir anadan bir babadan
Yarattı bizi yaradan
Kalksın ayrılık aradan

Önce hepimiz insanız

Devamını Oku