Seyit Uysal Şiirleri - Şair Seyit Uysal

Güzel günler görmez gözüm
Acı haber duymuş sözlüm
Buraya kadarmış ömrüm
Sen ağlama kara gözlüm

Güzel günlerin anısı

Rahmetliye ecel yetişemedi
Yarış edercesine yarış etti
Eceli de bırakıp öne geçti
Hızına hız katıp oyana gitti

Olurdu hep bir adım ileride

Arabam yok ki gaza basam
Gaza basan da gider bu yola
Gaza basmayan da gider yola
Dur diyen de dost olmaz bu yolda

Bu yol da cümle aleme açık

Perdenin arkasındaki çık ortaya
Kartını oyna açıktan açığa
Saklanmanın bir faydası yok sana
Kartını oyna açıktan açığa

Benimle bir sofrada yemeği yersin

Sıradaki Gelsin
Kurt kuzu ayırt edilmez oldu
Kurdun giydiği don kuzunundu
Pusuya kurt yatmaz oldu
Gözünü kuzudan ayırmaz oldu
Her adımında yanında oldu

Yakma canını canım canım
Yaktığın canda benim canım
Hiç insaf yok mu sende canım
Yaktığın canda benim canım

Beni ateşe canım atma

Yar hop hop hopladın zıp zıp zıpladın
Dönüp dolaşıp yine bana geldin
Yar hop hop hopladın zıp zıp zıpladın
Dönüp dolaşıp yine bana geldin

Şen olan yuvamızı bozan oldun

Hani ben senin göz bebeğindim
Kem gözlerden beni sakınırdın
Ne geçti aradan beni sildin
El yerine taşları sen attın

Seninle dost et tırnak olmuştuk

Nere götürürseniz götürün
Gideceğim yerde belli benim
İster hoş tutun ister tutmayın
Gideceğim yerde belli benim

Ateşe atıp beni yaksanız

Göz bebeğim hüzünlü gibisin
Dokunsam ağlayacak gibisin
Seni kimler üzdü göz bebbeğim
Dokunsam ağlayacak gibisin

Gözyaşı içine akıtırsın