Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Uyan Ey Müslüman;
Ey Mazlum Ortadoğu
Ehli Garet bakırı deldi
Ağlasın şimdi analar;
Asrın inançsız ahmakları için
Asa Musa’nın elinde değil artık,

Susmak;
Ufukta gül kıyamı
yalnızlığın sim hali/mübrem
kördüğüm de.
Bir korkak nasıl sarılırsa korkusuna
Öyle sarıl bana,siyah harem şalvarınla

Ne Bedri Rahminin Çatal karası
Ne Atilla İlhanın Piası
Ne Karakoçun Mihribanı
Ne Ahmet Arifin Leylası
Yüreği ağzında şiirler yazmıyorum
Yalnız kalmakdan korkmuyorum Bıdığım

Açıl ey ömrümün Selvi ağacı;
Şiir yanlısı/Humar Gözlüm…
Kendi halinde bulunan şairi, tekmeleyen gölge
Gözlerin; Ebu Nuvas
Şarapdan yeni ayrılmış gibi
Ört çitlerimi,Vecit hali

Açıl ey ömrümün Selvi ağacı;
Şiir yanlısı/Humar Gözlüm…
Kendi halinde bulunan şairi, tekmeleyen gölge
Gözlerin; Ebu Nuvas
Şarapdan yeni ayrılmış gibi
Ört çitlerimi,Vecit hali

Kim buldu salınan geyiği?
Kim vurdu yeşil turnayı?
Kim sevdi Yalı çapkınını?
Belki biraz İncir,en acımasızından Mavi gül
Ben ki Avcı yeşiliyim /Mürdüm
Nave mın Naz.!

Anılarımı karıştırdım bu gece;
Birkaç gözyaşı
Biraz umut
Az çocukluk işte
Ellerimin arasında eski bir cüzdan
Yazılmamış hınçlar adına