Affedemediğim Sensin
Seni affetmeyi yüreğimde defalarca denedim,
Ama başaramadım; öyle kırılmış ki kalbim sana.
O kadar çok yakmışsın zavallı masum canımı,
Neresinden tutsam elimde kaldı, kırık bir bardak misali.
Gözyaşlarının Şifası
Ağlamak nedir, bilirmisiniz?
Gözünden akan her damla yaşta
İçin acır, yüreğin kanar.
Yeter, ağlatmayın yüreği güzel insanları,
Küstürmeyin hayata, gam yüklemeyin;
Yorgun zaten kalpleri, yıpranmış ömürleri,
Bir de siz kırmayın onları, incitmeyin;
Bırakın sevgiyle soluk alsınlar.
Alıp Başımı Gitmek
Alıp başımı gidesim var buralardan.
İçimde biriktirdiklerimi dağlara, taşlara haykırasım var.
Neden bu kadar zalim insanlar, neden anlayışsızlar?
Bazen insan ümitsiz çaresiz kalır
Susturamaz ne yüreğini nede düşüncelerini
Amaların keşkelerin ardına saklanıp durur
Oysaki hiçbiriside fayda etmez
Kendini kandırıp durmaktan başka
Hani güzel anılar biriktirecektik seninle,
Soğuk kış günlerinde şöminenin karşısında.
Anıları hatırlayıp kâh gülecek, kâh ağlayacaktık,
Birbirimize sarılacaktık bir ömür boyu, sessiz ve derin.
Sen gittiğinden beri yapayalnızım ben, annem.
İçimde tarif edemediğim bir boşluk, doldurulamayan bir hasret var.
Gittiğin gün yüreğim acıdı, aklıma geldikçe gözlerim doldu.
Yalnız kalmayı istiyorum, içimi yakan o günden beri.
İlk gördüğümde gözlerinde hüzün vardı,
Zamanla o hüzün eridi usulca,
Yerini sevgi aldı, ışıkla doldu bakışların.
Saklasan da boşuna…
Karşımda artık aşkla bakan bir adam var.
Çağlamaya hazır bir nehir gibiyim sana,
Gönlüne akmak isteyen ırmak gibiyim.
Yüreğim sularında boğulmak istercesine,
Sevginden içmek istiyorum kana kana.
Aşk pınarım olur musun bir ömür boyu?
Bu gece Azraile yalvardım:
“Gel, canımı al…”
Hayat, kırık bir cam gibi saplanıyor yüreğime;
Her parçası kesiyor, kanatıyor içimi,
Ve ben, paramparça olmuş bir ruhla odama bakıyorum…
Hüzün her köşeyi sardı, sessizlik acımasız bir fırtına gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!