Serkan Ökçe Şiirleri - Şair Serkan Ökçe

Sevda seni yarım düşer dudaklarıma
Kaybolmuşluğum iner
Suskunluğum dokunur
Utancım kırmızı bir renk alır suratıma
Saklar zifiri karanlık
Tespih taneleri gibi dizilir

Senin gözlerinde yıldızlar pırıldayacak
Ve en çok ben seveceğim,
Gözlerinden yıldızları seyretmeyi

Meltem değecek hafiften kirpiklerine
Sen güleceksin

Gurbet gözümde bir damla sıla
Günleri saydıra saydıra kısalttın ömrümü
Kışın kapalı koydun yolları
Baktıra baktıra kısalttın ömrümü

Kara bir kalemle ak bir sayfaya

Ayaklarım, ah o ayaklarım
Bir de yüreğim sızlıyor

Ayaklarım gövdemi taşıdı yıllarca
Yüreğim seni…

Son yolcu da indi trenden, marttı ve soğuktu
Bir kış günüydü çırıl çıplak, bir çiğ damlası gibi doğduğum o gün
Evvel başım topraktan uzanan bir filiz gibi şükretti tanrıya
Önce koşan, sonra duran, telaşeli ayak sesleriyle bana doğru gelen
Bu buğramsı şehrin yağmurlarına kavuştuğu o an, kucağına
Süt kokan ellerine, kanlı ve cılız gövdemi almış nenem…

Sana gelirken hep aynı yoldan
Aynı Sırça saat
Aynı takılı kordon
Telaşla bakındığım zaman
Aynı cilalı ayakkabı içinde
Taşıdığım ürkek adam

Sanki kemancı seni bilir
Seni anlatır gibi çalıyor
Neden esiyor bu rüzgar
Kimin saçlarını savuruyor
O şarkılar yok mu, radyolardan
Hep seni…

Ey! Güneş sen de gün doğar akşam batar
Rabbini mi ararsın ben gibi
Ey! Çiçek sen de renk renk açar,
Sonra tohumunu toprağa döker
Rabbini mi ararsın ben gibi

Gayri umut tutmaz yaralı yüreğim
Ne sen artık bir şey söyle, ne ben kalayım
Bilmezler, ben böyle boşuna sevmişim
Bre sokak taşları! Çekin gidin
Bu gece sokaklar da yalnız ben kalayım

Bir sabah uyandığımda
Yalnız bir karanfil
Yalnız bir gül
Suskunluğa terk edilmiş
İki soğuk mermer taşı olacağım