Sensiz bir Ney taksimiydi zaman
Her neyse neyzene üfleten
Sanki seni anlatır gibi
O aynı sancıydı
İçimde param parça gezinen....
Ah deli gönül, ah
Hep sen oldun beni yoran
Kolumu kanadımı kıran
Ateşlerde yakmadın mı beni gönül
Sönmeyecek içinde harın
Hiç durmayacaksın
Önce hayat vermekle başlıyor
Sevindirir gibi bir çocuğu
Kucağına alıp…
Sonra bir bir alıyor
Neyse o sevindiğimiz
Bizde kalacağını sanarak
Sayfa sayfa çevirmek istedim
Her günü geriye
Dönemedim...
Ne bir an öte, ne bir an ileriye
Bir zamanlar sendin o
Caddelere düşmüş akşam
Pencereme vuruyor sensizlik,
Duydum ki evlenmişsin
Giymişsin beyaz bir gelinlik...
Acıyla yanıyordum,
Gülmeyi bıraktım
Acıyor,
Gemiler var, yüzüyor ve sonra
Ufukta kayboluyor
Rüzgârlı bir hava
Odanın perdesini savuruyor
Şimdi ikinci el kitapların yırtık sayfalarında
Yaşanmış aşklarda, düşülmüş notlarda arıyorum
Aradığım kokun
Aradığım gözlerinin rengi
Aradığım dokunuşun
Aradığım sensin…
Yeniden doğ düştüğün yerden
Bu sefer söylemediklerini de söyle
Sevmediklerini de sev
Bilmediklerini de öğren
Görmediklerini de gör
Bir daha sor, bir daha düşün
Kokladığım bütün gülleri düşündüm
Bir de seni
Açarlar mıydı bilmem
Yağmurdan sonra eğer görselerdi seni
Yaşadığım tüm sevdalardan çaldım
Biriktirdim sevgimi
Daha çok dizi kahramanlarının aşklarına seviniyor, onların aşk hayatlarının ayrılıklarına üzülüyoruz.
Tam heyecanlı yerinde bitiyor sahneleri, şimdi bu yapılır mı senarist kardeşim, bir hafta nasıl beklenir, nasıl geçer, acaba ne olacak…
Ya da bekleyecek bir haftası olmayan, kaderlerini açlık, susuzluk ve bomba sesleriyle yaşayan, hayatlarının gerçek kahramanları olan insanlar. Öyle ya onların bekleyecek bir haftası yok.
Haber bültenleri bizi ilgilendirmiyor zaten, orda yaşananlar başkalarının hayatı. Orda yaşananlar onların kaderleri. “KADER” yapacak bir şey yok. Birkaç dakikalığına üzülürüz şu tatlı hayatımızda onları seyrederken ve sonra kaldığımız yerden yuvarlarız okey taşlarını, kısıldığı yerden açılır müziğin sesi, yüreklerde dibe bastırılır vicdanların nefesi.
...
Sevmiyor demişti ya, sevmiyor demişti ya!
En son kopartırken
Yapraklarını papatyalar…
merhaba beğeniyle okudum.Serkan bey sevgi dolu yüreğini kutlarım.
harika... çok beğendim bunu. o kadar güzel anlatmışsınız ki..