Serkan Bol Şiirleri - Şair Serkan Bol

Sana çılgınlığın adresini verseler,
Boş ver de!
Hisset!
Sadece dokun!
Ve kendi çılgınlığını bul.

Yazacaklarımı yazamıyorum.
Gönlüme söz geçiremiyorum.
Hükmün adını koydular.
Hükümsüzlük bende .
Sokaklar insan yığınlarıyla dolu .
Caddeler sokaklar üstüme üstüme geliyor.

Nağme nağme yükselsin güzelliğin raksı,
Göklere ulaşsın yakarışlar!
Amin desin gönlü güzel olanlar,
ve rahmet damlaları düşsün toprağa.
Bir damla bir derya olsun,
Bereket olsun toprak ana,

Zorlama kendini,
Öyle içten doyasıya yaşa beni,
Hiç tasalanmadan yaşa geçmişimi,
Doyumsuzca hatırla çocukluğumuzu,
Sökmek zordur beni yüreğinden.
O halde beraber gönül olalım.

Biri dedi ki mucizesi var.
Biri dedi ki matemi var.
Bilemedim.
Hangi gözde matem var?
Hangi sözde mucize var?

Neden böyledir zaman?
Öyle amansız tutulmuşum ki,
Yer yerinden oynasa dermanım yok kalkmaya.
Konuşmak mı geçmişle?
Aynalarla küseli çok zaman oldu.

Hey gidi hey
Bilmiyorsun sen benim ne çektiğimi
Öyle değil deme bana
Ben biliyorum ne çektiğimi.

Kim demiş uyku rahatlık diye

Gözümden neler kaçıyor,
Bilmiyorum,
Sorular yığınla,
Cevaplar yok bende.
İlk an ve son an,
İçimden ne geliyorsa öyle yani,

Beni boğuyor bu şehrin girdabı,
Çıkışını arıyorum labirent sokakların,
Sustum,
Sustum,
Konuşmak...

Kapıya dayandı hüzün nameleri,
Ellerimle ektiğim sevinç damlaları bir bir kuruyor.

Geceye bir masal bırakmak istedim
Ama;
Dünün cennet bekçileri,