Herşeyim karıştı.
Geçmeye kalmaya karar veremedim,
Bilmediklerimle hesaplaşıyorum.
Duygularım sarhoşluğu çarparken başıma,
Başım yaslanacağı omzu arıyor.
Sen nerdesin?
Annemin gözyaşları saklanmış ben görmeyeyim diye.
Anneme de vurmuşlar .
Ah anneciğim!
Senin kabahatin yok ben biliyorum herkes de biliyor.
Öyle derin öyle masum yaşadın ki hayatı,
Öyle vicdanlı öyle koruyucuydun sen.
Rüzgara kapıldım,
Belki beni götürür bir yerlere.
Annem görür belki beni
Anneme de hasret gözlerim.
Belki annem de bana hasrettir.
Göz yaşında vardır hayatım.
Karanlık gecelere hüzün yağıyor.
Kimseler bilmiyor;
Annesine özlem duyan çocuklar var.
Sokaklar karanlık.
Ses versin sokak lambaları ;
Kimsesizler kalmış bir başına .
İçimden gelenler yıkıyor her bir yanımı,
Ömrümün bereketi değil,
Ölümün izleri sarıyor yüreğimi.
Yaşananları sorgulayamıyorum,
Düşünmek ötesi bir şey.
His mi ?
Göğsüme tutuşturdum ateşini sevgilinin,
Yaktı yangın yüreğimi.
Çığlık çığlık ses duyuyorum sanki.
Göğsüme tutuştu ateşi şehrin.
Yakıyor tarih her bir yerimi.
Bir masal kahramanını dinler gibi bakıyor gözlerine,
İçinden ne geliyorsa öyle.
Sorgulamalar nafile çaba,
Hüzün damlaları gökten düşerken,
Yüreğindeki damlalar düşer satırlara,
Yazılacak kelam yoktur aşktan öte.
Duygularım duymuyor düşüncelerimi.
Bağlandı ellerim çaresizce.
Resimlerime bak.
Ben ben değilim.
Veda edeli ne çok oldu,
En sevdiğim şehre ve sana.
Şimdi kavuşalım desem,
Bilirim!
İki damla göz yaşı bırakıp gelemezsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!