Serkan Bol Şiirleri - Şair Serkan Bol

Bilmiyorsun ki geçenleri günleri,
Dünü bilmediğin gibi,
Yarınları da bilemeyeceksin sevgili.
Yaşamak üç dakikaymış,

Hiç beklenmedik anda kırıldı umutlarım.
Aç kapını,
İç döküşlerimi paylaşacağım senle,
Biraz eksik,
Biraz yarım,
Sana anlatacaklarım var.

Şimdi kırdın prangaları öylemi?
Özgürlük şarkısı mı söylüyorsun öylece.
O halde neden gözlerinin gülmüyor?

Öyle anlar var ki tarifi yoktur.
Bazen yaşamak zordur,

Gölgeme değen yabancı bir elin soğukluğunu hissediyorum.
Ne zamandır böyleyim bilmiyorum.

Ne çok düşünüyorum geçmişte kalanlara,
Bir pranga var ki!
Geleceğe yol almaktan korkuyorum.

Ağıtlar yakıyorum hem de ne ağıtlar.
Hayatının baharında terk ettin beni,
Kaldım bir başıma sensiz.
Ne düşlerim vardı da;
Anlatamadım seni sensiz.
Gönül kapım kapandı,

Aldırma dostum aldırma,
Bu da gelir bu da geçer.
Bilinmezlik elbet zordur,
Sanma sana kalacaktır umutsuzluk.

Günü geldiğinde yaraların iyileşecek dostum,

Ankara
Sen söyle:
Seni nasıl yaşayayım?
Sen gözlerimde:
Geçmeyen günlerin öyküsü,
Sigara dumanlarının arasında,

Ankara sevgisini saklıyor insanlardan,
Nedense gülümsemiyor yüzlere Ankara,
Anlatamıyorum işte Ankara seni,
Ankara bozkır,
Ankara gönlümde sarı sarı hasrettir.

Anlat
Anlat ki dökülsün herşey .
Gördüklerini.
Hayal ettiklerini,
Sevdiklerini anlat.

Sessiz çığlıktır içimden gelen,
Her bir yanımda yağmacılar,
Ayaz sokaklarda tir tir titriyorum.
Yaşadıklarımı anlatamıyorum.

İstanbul'a dönmek artık hayal.