Semih Kayış Şiirleri - Şair Semih Kayış

Son ayın ilk günü,
Anı yaşa, bırak dünü...

Yazar yine birgün, iki satır şair.
Tüm yaşadıklarım kadere dair..

1934 de koydu kanuna Kadının adını,
Olmaz dedi özgürlüğün erkeği kadını.

Sorsan kendine, dikeniydi kaktüsün.
Çiçek açmaktı oysa hayali büsbütün...

Tek kalmak mı insanı yalnız hissettiren
Yoksa kalabalıklar mı, yalnızlığa ittiren...

Tüm acılarını içinde gizle.
Aklını dinle ama kalbini izle.

Gecenin hüznünde, sessiz bir kale,
Kuşatılmış meşk ile örülü duvarları.
Geçilmezdi kapısından düştü bir hale,
Kıskandıracak sanki tüm musavvarları.

Sanırlar kardeşlik kan bağı ile,
Biz ruhumuzla bağlandık, özden bile.
Ne yollar eskitti, ne zaman sile,
Seninle dostluk hep ebedi dile.

Sanırlar şiir yalnızca bir kelime oyunu
Bazen kalem yazamaz, eğilir boyunu.

Dün yine bakarken daldım aynada kendime.
Dedim ki, boşver sen yetersin kendi kendine...