Bütünleşmeyen şeyler var, yol şeritleri gibi kesik,
Neresinden baksam yarım, nerden baksam eksik.
Ev dediğin sadece dört duvar mıdır?
Yoksa huzur olan başka yer var mıdır?
Ben ki, ne zor, badireli yollardan geçmişim. Bir lahza olsun rahat bırakmıyor geçmişim.
Yeşilin omzuna yaslanmış bir huzur,
Gökyüzü masmavi, içimde bir durulur.
Yalnızlık değil bu, tek başınalığın ta kendisi,
Rüzgar bile sanki bana eşlik edercesine sessiz.
Bir ağaç var orada, hayatın direği gibi,
Günü aydınlatan ne ışık ne de güneştir
Kalpten gelen bir günaydın güneşe eştir.
Görecek umut dolu günlerimiz varsa daha,
Günaydın demeyelim mi bu güzel sabaha...
Yaran derinse, sürsen ha merhem, sarsan ha iki kat. Sadece Alışırsın ama dinmez sızısı, al sana hakikat
Kavuşuruz birgün huzur kokan geceye,
Sığdıralım umutları birkaç küçük heceye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!