Semih Kayış Şiirleri - Şair Semih Kayış

Dönersin de eve kör sabahın yedisinde,
Huzur ararsın yaralı bir sokak kedisinde.

Bırakın artık, öldü! içimde yaşattığım o son çocuk, Geceler soğuk olsa da, istemez ne palto ne gocuk...

Yüreğinden, birşeyler söylemek istersin bir kadına.
Susarsın sonra,
Kelimelerinin çaresizliğini belli etmemek adına.

There is a woman. Her smile means the earth.
There is a woman. Her scent warms the heart.

Yere göğe sığdıramadığım insanların hayatında,
Üç nokta kadar etmediğimi hissettiğim günden beri
Kendimi sevmeyi öğrenmeye başladım...

Al sana mutlu olmanın gizli şifresi;
"Üç nokta, bir nokta, üç nokta bir çizgi"

Gölgesiz çölde bir kaktüs.
Duruyor dimdik, dikenleri duvar,
Kökü susuz olsa da umudu var...

Yağmurun vurunca kurumuş toprağıma
Yeşerir dallarım, umut olur yaprağıma.

Tek kalmak mı insanı yalnız hissettiren
Yoksa kalabalıklar mı yalnızlığa ittiren...

Görmek için gerek yok ki göze,
Kalpteki yangını dökemezsin bir çift söze