Seferinde sefaletin
Sabırsızlıklar içinde sabrettin
Ötesinde kaldın ötekinin
İçindeki coşkun selin
Gizini kaybettin
Tekrardan izini ararken
Ben hiç kavuşmadım ki
Ayrılığın hasretini çekeyim
Ben hiç sevildiğimi duymadım ki
Bir yar'enden
Sevgimin kıymetini bileyim
O zaman bu kanayan yara niye
Şair
Bomboş bembeyaz bir yaprağın renginde gülümser
Damla damla düşer kurşun grisi dokunuşları
Gönlünün acısı hecelere s-iner
Yarım kalmaz hiçbir cümle
Yazıldığı yere kadar
Sarı gül bahçesi
Boğazın akıntısında aydınlık bir adacık
Kentin gri karartısında
Beyaz bir örtü
Ölümün kefeni
Umudun neferi
Bazen sert keskin köşeleri olan
Bazen de yumuşacık ve sevgi dolu
Basite indirgenemeyecek bir duygu yumağı bu
Derinlemesine dağılışların hırçınca sardığı benliğimin
Onun varlığına çaresizce hapis oluşu
Buna asla dur diyemeyecek inisiyatifimin
Her zaman suskun kalan yanım...
Oldum olası sessizliğin rengine yanığım
Hafif bir ürperti ardından pembe bulutlu ufuklara dalan nemli gözlerle
Tinime doluşan renkli gölgelere sanığım
Suçum eylememek
Kötü günleri avaz avaz bağırıp
Keyifli bir şeyler yazamaz mısın sen hiç
Şöyle ısmarlama bir ziyafet sofrası
Kuramaz mısın gönlünce
Yaşadığın anlar olmuştur elbet
Ne sonluyu ne sonsuzu
Aslında çoğu zaman yanıldık
Hep kendimizi kandırdık
Güneşin bizim için doğduğunu
Dünyayı malımız sandık
Misafir olduğumuz yaşamdan
Sonsuza uzanan kapılar açtık
Mavi Karides Akşamındayım
Yıldızların yurdundan gelen
Susuzluktan göğe ağlarım
Gözyaşlarım kurur sularda
Küçük bir çocuk gibi yüzünde neşe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!