Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Nefesinin dalgalarıyla salınan bir aşk gemisiyim ülkende
Senin sesinle günlere uyanmak ölümsüzlüktür şu bedende

Senin gözlerine sokulunca aşkın kervanları yürürdü içimde
Kendi engellerimi aşamadan sevinin dağlarında ölürdüm
Yorgun bir zaman makinesiydim, her yudum aşktı sende
Göğsünün titrek tarlalarında, iradesiz, şaşkın düş olurdum.

En saf sarılışlarla başlardı öykümüz, çok soru, az yanıttık

Suya asırlardır yazı yazar sevenler, ay karanlıklara saklanır
Aşk kuyularından sular çeker yüreği yananlar, içtikçe harlanır
Su akar, sözcük kalır, aşkın gözü kördür, hep suda dalgalanır
Gecenin saçlarından dipnotlarımıza onlarca sevdanın şiiri asılır

Ellerin düşünce avuçlarıma gözlerim yüreğini avuçladı. O an rüzgâr soluğunu çekmişti anılardan. Anların düşünde bir adam gözlerine bakamıyordu, az sonranın veda korkusundan. Bir gül kopardı dalından gül ağladı, sevdası sarılmadan gün karanlığa saklandı.

Bir ışık yılısın sen, avuçlarındaki çizgilere sevdalı yaşıyorsun
Haylaz bir düşün sultanısın, göğsünden aşkı uzak tutuyorsun
Mavidir senin rengin, aşk ışıltılı saraylarda ruhunu arıyorsun
Kanının alevinde onlarca savaşçı, sevişerek ölmeyi diliyorsun.

Göğsünün çeperinde hicran, gözlerindeki kelepçelerde yaşamak

Uykusuz bir bedenin şenliklerine atılsak şimdi ahh
Şu yaşam trenlerinin peşinden çıplak ayaklarla koşuşsak

Dokunmasız bir yaşam geçiyor avuçlarımın incecik çizgilerinden
Örselenen yüreğimin tarumar ovalarında baharlarım yitiktir şimdi
Bir bekleyişin sarı odalarındayım, tükendim hüznün ezgilerinden
Gelgitlerle kabaran bir denizim, özlem yağmurların selleri getirdi

Eski/tilememiş sevgilerdir, yüreğindeki büyülere tutkunluğum
Düşüne karıştı ırmaklarım, sen benim en kutsal suskunluğum
Yüreğindeki yenidünyanın sorgusuz tutanaklarındayım sanki
Ben sende buldum sevdayı, zeytin gözlerinde yitiğim şimdi…

Kalaysız gecenin kirli döşünde

Sevinin sırça sarayında aşka bağlattım gönlümü
Vurgun cümlelerin nakaratları çalıyor radyolarda
Bezgin güneşin mor retinasından hiçliği izliyorum
Ayrılıkların ovalarına karanfil dikiyor sevgililer
Ben uzak kentlerdeki gözlerini düşünüyorum

Tükendikçe yaşam süremiz, gürültüyle akan suları özler özümüz
Kırık sözler meyhanesinde kadehler aşka kalkar, ağlar yüreğimiz
Bütün susuşların bedeli özlemdir, kristal bir sepkendir hüzünlerimiz
Yaşanmasız bir an dolaşır damarlarımızda, üşür durmadan ellerimiz