Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Ayrıldı seninle tüm yollarımız
Beni mutlu görmek içini yakar
Kırk yerden kırılsın her bir umudun
Görüp göreceğin işte bu kadar

Benimle olduğun günlerine yan

Sakın gözlerimden yaş olup akma
Çıkıp gidemezsin sen bu bedenden
Ne olur yüzüme el gibi bakma
Sensiz yaşamayı isteme benden

Dalgalar sahili özlemez mi hiç

Ne söylesen azdır bana
Elbet sabrın doldu aşkım
Allah beni kahretsin ki
İstemeden oldu aşkım

İSTEMİYORUM


Her gece rüyama gelişinden mi?
Nedense uyanmak istemiyorum
Aklımı alan her gülüşünden mi?

Gönlüme bir damla mutluluk veren
Al neyim var ne yok borcum ödensin
Alnıma bu kara lekeyi süren
Sensin o vefasız işte o sensin

Hayatımı altüst edende sensin

İNSANLIK

Kalplerde merhamet uykuya dalmış
Bir canın bir canı alması anlık
Ne güven ne saygı ne sevgi kalmış
Allah’ım ne hale gelmiş insanlık

Bilmediği bir meçhule,
Koşar durur insanoğlu.
Hayat acı bile bile,
Yaşar durur insanoğlu.

Derman arar dizlerine,

Doğup büyüdüğüm şehir,
İsteyince benden mehir,
Dağlar aştım birçok nehir,
İstanbul’u özlüyorum.

Balatta bir gece kondu,

Bu dünyanın düzeni böyle gelmiş demeyin,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Kendi hakkınız varken kul hakkını yemeyin,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün.

Dertler üzerime gelip duruyor
Bu günlerde geçer biliyorumda
Her acı kalbimi delip duruyor
İçimi bilen yok, gülüyorumda

Bilseniz ömrüme olan biteni