Ne tarihte yaşanmış
Destansı aşklar kadar uzak
Nede üç günlük heves
Sana olan sevdam
Gönlümden kopup gelen
Sevda yüklü bulutlara sakladım
Bahçende açan güllere sardım
Dalına konan bülbüle sırladım
Ben diyemem ki sana sevdiğimi
Sevda yüklü bulutlara sor
Soruyorsun ya yazdığın son mektupta
Nasılsın diye;
Beni bilirsin sana yalan söyleyemem
Gerçeği de senden saklayacak değilim
Aslında ben hiç iyi değilim.
Anlaşılması zor zamanlardayım
Duygularımın esiriyim
Daha önce hiç böyle olmadım
İçim içime sığmıyor
Kendimden eminim aslında
Buğulanmış gözlerinden akan
İki damla yaş ben olsaydım
Neler vermezdim o ana
Yanağını okşasaydım
Ya da saçlarına taktığın toka
Sakladım hep, kimseye söylemedim
Kendi içimde kendime dilleyemedim
Gönlümden dilime bile getiremedim
Ben seni çok sevdim, senden habersiz
Güneş dogmasın pencereme sabah olmasın
Girmesin odama ışıkları gün kapımı çalmasın
Uyandığımda zifiri karanlıklara uyanayım
Acı gerçekle yüz yüze daracık odamdayım
İğreti tutturulmuş gibiyim hayata
Ben sarıldıkça yamalı bohça gibi
Kıyısından köşesinden sökülüyor
Kopup kopup elime geliyor
Bu benim tercihim değil elbette
Hayatı böyle yaşamak yokluk içinde
Kapılmıştım yalan dünyanın rengine
Siyahı beyazı da varmış onu bilemedim.
Gözüm karaydı korkmazdım kavgadan
Ekmek kavgası ne zormuş onu bilemedim.
Eyvallah etmezdim Allah’ın bir kuluna bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!