Gül goncası gül goncası
Sevene sevdiği gül goncası
Kargaya yavrusu bülbül gibi
Ana babaya yavrusu, can parçası
Kara toprak paklar mı?
Bilmem seni
Kime şikâyet etsem
Anlatsam seni
Bıktım bu arkası gelmez
Yalanlarından
Dünü yaşayanlar
Dünden habersizse
Dün yaşanmadı onlar için
Bugün gelecek gün
Yârin takvimde son gün
Sabahın alaca karanlığında
Kuş seslerini dinledin mi sen çocuk
Hafif bir meltem yüzünü okşarken
Çiğerlerine çektin mi o temiz havayı
Şükretmek geldi mi içinden coşkuyla
Hey gidi günler hey
Çocuk olmak ne güzel şey
Dünya batsa umurunda değil
Onun dünyası bizimki gibi değil
Bir sürü oyuncağı birde salıncağı var
Deli diyorlar bana varsın desinler
Bendeki seni bilemedikleri için
Aşkının ateşine düşmedikleri için
Benim gözümle göremedikleri için
Deli diyorlar bana varsın desinler
Deniz;
Çocuğunu uyutmaya çalışan
Bir annenin beşiği sallaması gibi
Dalgalarını sahile her getirip götürmesinde
Bir ninni nakaratıyla
Bir yıkıntının içinde kaybolmuş hayatlar
Enkazın altında bir bir sönmüş umutlar
Kimin umurunda, ateş düştüğü yeri yakar
Haber olursun sadece unutulana kadar
Üç beş gün meşgul edersin gündemlerini
Beynime sıkılmış kurşun gibi düşüncelerim.
Parçalanmış her birinin acısıyla ayrı inlerim.
Kimse bilmez ki içimde ne fırtınalar kopar!
Derdime derman olan ancak beni o anlar!
Toplanmış kalabalık insan güruhu
Almışlar sanki içlerinden milli ruhu
Meydanlardan meydan okuyorlar
Özgürlük diyerek naralar atıyorlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!