Sebati Manav Şiirleri - Şair Sebati Manav

Gönlüm senin aşkının mahkûmu
Kapıldım düşünmedim sonumu
Tut elimi bulamıyorum yolumu
Hüküm giydim aşkına sürgünüm ben

Aşk şiirleri okurlardı, güler inanmazdım
Anlamsız gelirdi, çoğu bu sözlerin
Kaderin bir cilvesi mi bu bilmem
Tutuldum birine yanar yüreğim
Suçlusu senin o güzel mavi gözlerin

Ümitsiz bir aşkın kurbanı oldum
Hasretim sana özleminle doldum
Unutmak için ne yaptımsa nafile
Kaldım karşılığı olmayan aşkın ile

Seni unutmaya yetmedi ne meyler

Bende insanım herkes kadar
Korkularım, kaygılarım, dertlerim var
Hayattan beklentilerim, umutlarım var
Yani herkesin olduğu kadar
Çok olmasa da yaşadığım bu hayatta
Mutlu olduğum zamanlarda var

Zehrini tattım aşk okunun
Anlatılmaz acılar içindeyim
Bedenim bölündü paramparça
Her zerremde seni hissetmekteyim

Kolaymı sandın ey nefsim hele sabret
Zor olana talip olduk hele biraz gayret
Önce yaksın içimi artsın aşkın harareti
Gün gelir bizde içeriz ferahlatan şerbeti

Sebati Manav 11 Mayıs 2006

Ben asırlık aşk şerbetiyim
Kıymetimi yola giren bilir
Hoyrat eller ne bilsin beni
Ne bilsin kadrimi kıymetimi

Ey aşk yolculuğuna çıktığını zanneden
Sen aşk nedir bilir misin?
Üç günlük dünya hevesi değil aşk
Hele nefsani arzular hiç değil
Aşkı âşık olan anlar tarifi zor
Dinle sende bak neymiş halin gör

Her şey bir oyunla başladı aslında
Tanışacaktım ve âşık edecektim
Tanıştım tanıştıkça sevdim
Âşık edecektim güya kendime
Nasıl oldu anlamadım

Ne sevdasından yanıp tutuşanı gördüm
Nede aşkından deli divane olanı
Ya anlatılanlar masaldı
Aşkın, sevdanın üstüne