Sebati Manav Şiirleri - Şair Sebati Manav

Hayat buya her şeye gebe
Hiç beklemediğin şeyleri çıkarır karşına
Sonra yaşa der, yaşa da gör
Bazen hayatı geldiği gibi yaşamak lazım
Plansız programsız olabildiğince
Tamamen doğaçlama

Gerçek miydi, yoksa rüyamda mı yaşandı?
Hiç beklemediğim bir anda!
Bir anlık gördü gözlerim, sonra kapandı.
Vurgun yemiş gibiydim.
Kaskatı kesildi bedenim, donup kaldım.
Durdu her şey, devretti zaman,

Gülü yoksa acı verir gül dalının dikenleri
Gülü varsa âşık hissetmez kanasada elleri
Bir ömre bedel aşığın güle değse gözleri
Yıllarca anlatılır bu sevdaların hikâyeleri

Sebati Manav 08 Aralık 2024

Ben sevdasını kalbine gömenlerdenim.
Çok zor olsa da hoşça kal diyenlerdenim.
Aşk acısı paramparça etse de gönlümü
Bir ömür mutluluk dileyenlerdenim.
Karşılıksız kalsa da yaşadığım bu sevda

Bitik bir hayatın
Kırıntılarına tutunmaya çalışıyorum
Ben çabaladıkça tutunduklarım
Daha çok, daha çok parçalanıyor
Dağılmış hayatım, olmuş paramparça

Okyanuslar kadar derin gözlerindir
Beni hapseden!..
Tutunamadığım kadar derinlerdeyim
Ümitle bekliyorum seni
Tutarsan elimi kurtuluşum

Keşke hiç gelmeseydin bu şehre
Keşke seni görmeseydim, mahallemde
Sokağın başından bana doğru yürürken
Erken gelen bahar gibiydin çiçekli elbisenle

Keşke sormasaydın bana karşı evin adresini

Ey kibrimin kalesinde tutsak olan vicdanım.
Nefsimi yenebilirsem eğer kurtuluş beratım.
Darağacında bacakları titreyen idamlık benim.
Kendi kendimin celladı oldum ferman benim.

Hayat denen usta
Kırmışsa kalemimizi
Çabalamak neye yarar;
Umutlarda tükenmişse bir bir
Birde gelmişsen, hayatın kıyısına
Bir gün daha fazla yaşamak için

Gittiğin yerden gelirsen bir gün
Elinde bir tane kırmızı gül olsun
Pişmanlığın acı hüznüyle yüzün
Yanaklarında iki damla yaş olsun

Âşık olmanın en güzelini yaşarken