Yollar kesti yolumuzu
Kavuşmak şimdi uzak ihtimal
Nereye varır bu işin sonu
Bilinmez ki zor sual
Bir kısır döngü sanki hayat
Erise duygularımız bir mum tabağında
Sen ve ben biz olsak o mumun ışığında
Sımsıkı sarılsak hiç ayrılmasa ellerimiz
Bize eşlik eden mum ışığı birde sevgimiz
Eziyet edip olma ki ağlatanlardan
Hayır, dua edenin olsun ardından
Hayırda yarış geri durma hayırdan
Cömert ol ki giresin cennet kapısından
Kollarımın arasındasın
Mavi gözlerinde kaybolmak ne güzel
Yumuşak bir kadife gibi
Gül kokulu ellerinden öpmek ne güzel
İnce bir gül dalı gibisin
Dur da bir bak tükenip giden ömrüne
Takvimden kopan yaprak mı sandın
Nefsine uyup işlediğin günahlardan
Bir şey olmaz kurtulurum mu sandın
Kapansın perdeler görmesin gözlerim.
Yalan dünya gayri seni neyleyim.
Açıldı gözümün perdesi işte tek hakikat
Ölüm ölmek değilmiş gayri hayatı neyleyim.
Ne zaman vaz geçtin sen bizden?
Ne zaman karar verdin
Bizden ben olmaya
Sarmaşıklar gibiydik oysa
Çözülmezdik hani biz sarmaş dolaş
Sen ben aramızda silinip gitmişti
İpeksi saçların tel tel kopup gelirken eline
Bunlara katlanmak ne zormuş sevdiceğim
Hüzün gözlerime yuva yapmışken sessizce
Zoraki gülümsemek ne zormuş sevdiceğim
Umuda sarılıp umutsuzluğu yaşarken içimde
Hiçbir şey kalıcı değil zamanda
Zaman bile zamanda yok oluyor
Zamanın içinde yaşam küçük bir parça
Yaşamın içinde de hayatımız bir nokta
Madem yaşamın içinde bir noktayız
Yeryüzünün kanatsız melekleri
Riya yoktur, içtendir, sevgileri
Bitirir cahilliği doyurucu bilgileri
Hem baba hem de anadır. Öğretmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!